Hapishane kapılarında büyümenin ne mene bir şey olduğunu çarpıcı örnekleriyle anlatan sevgili Adil Okay’ın Nota Bene Yayınları’ndan çıkan “Ben Çıkana Kadar Büyüme E mi…” kitabını okumanızı öneriyorum.

Bugünkü konuğum Cudi Samara’nın kitabı. 1998 Haziran’ında gerillaya katılan Samara,1999 yılındaki geri çekilmeyi yaşayanlardan biri.

Bu güzel bahar gününde içimi ısıtan kankamın çizgilerini sizlerle paylaşmak istedim. Dilerim gelecek bahara kalmadan Robin özlediği hayata kavuşur.

Bingöl’de polis otosuna ateş açılması dosyasından yargılanan Gülsüm Koç’a verilen hapis cezası kamuoyunda tartışılınca Adalet Bakanlığı dosyasını mahkemeden istetmişti. Pekâlâ, Gülizar’ın dosyası da incelenebilirdi!

Heyet Başkanı’nın tutuklu gazetecilerle ilgili cümleleri çok tanıdıktı! Başbakan R. T. Erdoğan’ın Adalet Bakanı S. Ergin ve AKP Hükümet sözcülerinin bu konuda yaptıkları açıklamaların tıpkıbasımı gibiydi.

Dün 8 Mart’ı! Koğuş kapıları sırayla açılır açılmaz, hapishanenin asık yüzlü loş gri koridorları anında bir renk cümbüşüyle ve cıvıl cıvıl kadın sesleriyle doldu.

Yedi yıldır tutuklu yargılanan bir gazeteci olarak Erdoğan’a da, hükümetine de hodri meydan diyorum! Buyursunlar yargılandığım dava dosyası üzerinde gazeteci olmadığım iddialarını kanıtlasınlar.

Bu 100. yazım. İki yıl boyunca hapishanedeki koğuşuma bianet’in açtığı pencereden insanlığa, dostluğa, devrimci, sosyalist olmaya dair bir dizi duruma tanıklık ettim.

Ektiğimiz tohumların o çatlaklardan baş kaldırışını ilk gören sevinçle haber verdi diğer koğuş sakinlerine. Kandıra’dan Gebze A-8 sakinlerine gönderdiğim mektuplarda erik ağacını sormayı hiç unutmadım.

İnsan hapishanede olunca, böyle anlarda ilk işi demir parmaklıkları, beton duvarları aşarak firar etmek oluyor. Kâh geleceğe dair uslanmaz, güzel düşler kuruyorsunuz. Sonrası mı? Garip bir boşluk ve mavi bir hüzün...

Revire giderken de koridorda karşılaşmıştım Lale'yle. Uğradığı adaletsizliğin öyküsünü ise ilk tutuklandığımda koğuş arkadaşlarımdan dinlemiştim. Ona hastane dönüşü iletişim cezam biter bitmez mektup yazacağımı söylemiştim. Öyle de yaptım.

Sosyalist Kadın Meclisleri "Gülizar Erman ve Hatice Duman'a Özgürlük" kampanyası başlattı. Dayanışma ihtiyaç ve talebini dile getiren Gülizar'ın çağrısı çağrımdır!