Bugün başka bir yerdeyiz. Çünkü iki gün boyunca bu tarihi olaya tanıklık edenler, amneziyi, empatiyi, travmayı, paranoyayı, olanı, olmayanı anlamaya, irdelemeye çalışırken, biraz bugünümüzün yasını tuttuk, biraz arındık ve biraz daha özgürleştik.

Ermenilerin Kudüste her gün yaşadıkları sürekli bir ötekilik hali. Kafamın içinde sürekli aynı cümle dönüyor: İsrailde Yahudi değilsen, bir hiçsin. Ermeniler, bin 700 yıldır yaşadıkları Kudüste bugün istenmeyen misafir durumundalar.

Lübnanla İsrail arasındaki İyi Sınırın bugün yolu bile kapalı. Rosh Hanikra ise iki ülkenin denizin üstündeki kayaklıklardaki sınırı. Bedeviler, Ermeniler, Bahailerin kutsal şehri Hayfadaki Almanlar ve Yahudileştirilmeye çalışılan bölge Wadi Nisnas...

İsrailin Gazzeden çekilmesine karşı çıkanlar turuncu, yana olanlar araba antenlerine mavi kurdele takıyor. Antenlerde turunculular daha çok görünüyorsa da kamuoyu yoklamalarına göre asıl çoğunluk yani sessiz çoğunluk çekilmekten yana.

İsrailin 1967de işgal ettiği Golan Tepelerindeki son köy Majdal Şams. Bu coğrafyada yüzyıllardır yaşayan Dürziler, İslamiyetin yeni bir kolunu takip ettikleri için Suriyede de İsrailde de ötekiler. Köy halkı Suriyeye geri döneceği günü bekliyor.

Amerikalı Luis, Jeremy, Robert, Alex; 19, 20, 22 yaşındalar. Iraka gittiler, gözlerini, bacaklarını orada bıraktılar, çatışmada vuruldukları için mor kalp madalyası aldılar, Bermana konuştular, kitap, film, sergi oldular, Almanyayı dolaşıyorlar.

Irakta sakatlanıp dönen askerlerle yapılmış röportajlardan oluşan sergide insanın içini en derinden acıtan, savaşa, sakat kalmalarına, orduya ve eğlenceye dair söyledikleri herhalde. Sergiye dahil edilen sadece iki ya da üç asker olanları sorguluyor.

İsrailli yönetmen Riklis, Suriyeli Gelinle Golan Tepelerinde yaşayan Dürzilerle ilgili bir film yapmış; filmde işgal nedeniyle yaşanan sorunlara da işaret etmiş ve Dürzi kadınlarının yaşadığı baskıyı, kadını filmin tam ortasına yerleştirerek işlemiş.

Haklı, ne de olsa balona girmeden önce hava basıncı sorunumuz yoktu. İki sene önce balon mu vardı ? kimse geldiği yere dönmek istemiyor. Aidiyet duygusu balonla birleşti. Balon yoksa aidiyet de yok. Aslında balon hiçbir yere ait değil.

Balıkçılık elbette ki, farklılık demek. Çünkü balıkçılık da, deniz kültürüyle büyümek de başlı başına farklılık. Balıkçılıkla farklılığın kesiştiği bir diğer nokta da ikisinin de gün günden yok olması herhalde. Yok ettikçe daha çok konuşuyor, yüceltiyoruz

Armani, hepimizin hayatına dokunuyor hikayesiyle. Çok zor elde edilen bir özgürlüğe işaret ediyor Amerikada yaşayan, Londrada okumuş Mısırlı bir Ermeni olarak. Savrulmuş bir halkın kimlik arayışında ne büyük bir özgürlük alanı yaratabileceğini imliyor.

Mooreun filmi 11 Eylül saldırılarının hedefinin Amerikan Özgürlüğünden başka bir şey olduğunu anlatıyor Amerikalılara. Ve aslında bunu duymaya ihtiyaçları var. Medyayla beyni yıkanmış bir halk Afganistan işgalini çok makul ve yerinde buldu önce....

Yollar kapatılmıştı. Her taraftan, turlar atarak, oradan inip buradan çıkarak geçtik insandan kurtarılmış bölgeye. Halk erkenden akın akın gelmiş iki saat sonra yapılacak havai fişek gösterisini izlemeye.

İstanbulda NATO zirvesine, savaşa ve Busha karşı eylemler sürerken, Bush kendi kıtasında da protesto ediliyordu. Sloganlar iki konu üzerinde yoğunlaşıyordu: Bushdan kurtulmak ve eşcinsellerin evlenme hakkının yaygınlaştırılması...

Manhattandaki vagon dairemizden Yamunanın, Hindistanın göbeğine... Yeni Delhiden sonra Yeni York... 50 ülkeden yaklaşık 150 kişiyle beraber Birleşmiş Milletlerin koridorlarını arşınlıyoruz her gün... Ve, Central Parkta Madam Butterfly...

O zamanlar da saçını ve bıyığını boyuyor muydu, Hint erkekleri arasında çok yaygın olan bu pratik, Türk polisi imajını nasıl etkilerdi acaba? Ölüm Yolu adlı film uyuşturucu, gençlik, kaçakçılık üzerine kurulu 80lerin tipik filmlerini çağrıştırdı.

Günde yaklaşık 200 ölü beden, Ganjın kıyılarında karmadan kurtularak, Nirvanaya eriyor Varanaside. Çünkü Varanaside ölmek ve yakılmak ruhun sonsuza dek karmadan, yani yeniden doğmadan kurtulması demek Hindu inanışına göre.

Havalar ilk ısınmaya başladığında fanımızı çalıştırıp oh, ne güzel püfür püfür oturuyorduk, geceleri mışıl mışıl fanımızın altında uyuyorduk. Derken bir gün, bir bakteri yedim, bir gece yarısı hastane yollarına düştük... Meri olmasa ne yapardım...

Hindistanda konuşulan bir dolu dilden bir tanesini bile bilmemekte beis görmeyen arkadaşlarımın, İngilizce bilmeyen Hintlilere davranışları sinirlerimi zıplatıyor. Bu tavrın dile yansıyana kadar nerelerde filizlendiğini düşünmek ise tüylerimi ürpertiyor.

Hindistanda bir Tibet köyü, Mcleod Ganj. Himalayaların eteklerinde... Tibet kültür, sanatını koruma ve geliştirmeyi amaçlayan Norbulingka Enstitüsünü ziyaret ediyoruz. Tibetliler sanatın bir idabet şekli olduğuna inanıyor; kendi tıplarını öğreniyorlar