Tıpkı 1994’te olduğu gibi insanlarımız kendilerini yeni bir korku ve telaşın içinde buldular. AKP iktidarı, savaş konseptinin bir parçası olarak birçok kenti olduğu gibi Dersim’i de özel güvenlik bölgesi kapsamına aldı.

Kanton misafirhanesinde tam çay içmek üzereyken telefon çaldı; "Amara Kültür Merkezi'nde bomba patlamış, sayısız ölü var” haberiyle derin bir acı ve şok yaşadık.

HDP'nin seçimlere doğru bir karar olarak parti nezdinde katılması, iktidar için yüzde 10 barajını anlamsızlaştırıp, yeni taktiklere başvurmasını sağladı.

İbrahim Kaypakkaya aramızdan ayrılalı 42 yıl geçti. Bu yıllar boyunca yılmadan, onun teori ve pratiği ekseninde devrimci olan yüzlerce kişi dağlarda, şehirlerde ve işkencehanelerde acımasızca öldürüldü.

Güney Kürdistan’da gerilla ve peşmerge omuz omuza savaşıyor. Kürt coğrafyasına yönelik saldırı karşısında ilk kez -farklı siyasal zeminlerde de olsa- Kürtlerin birlikte hareket etmelerinin hem önemini hem de umudunu ifade ediyorlar.

Dört gün boyunca gidilmedik yer bırakmadık Kobanê'de. Bir kez daha gördük ki bu direnişin her anı bir destan.

"Aziz Nesin’i büyük bir ilgi ve heyecanla dinliyorduk. O, Türkiye’nin önde gelen aydınlarından biriydi. Aydın olmanın sorumluluğunu yerine getiriyordu. Darbecilerden hesaplaşmanın kaçınılmaz olduğuna emindi."

Devlet Bahçeli’nin Dersim söyleminin ırkçı niteliğine dikkat çektim, korku ve nefret yaydığını belirttim. Bu eleştirilerimin ardından şahsımı, ailemi ve kimliğimi hedef alan hakaret, küfür ve tehditlere maruz kaldım.

Bahçeli'nin bu ziyaretle 'dayanışma', 'ortaklaşma', 'acıyı paylaşma' gibi medeni bir vaziyet alması zaten mümkün değildi; beklentileri boşa çıkarmamış oldu.

Bu seyri değiştirecek olan, özür dilediğini söyleyen AKP iktidarıdır. AKP Dersim adının iadesi, Seyit Rıza ve arkadaşlarının mezar yerlerinin açıklanması ile yola koyulabilir.

53. gününde düşmeyen Kobane’ye inat, sırtından vurarak düşürdüler Kader'i. Vurulurken neler hissettiğini bilmiyorum ancak yüzündeki tebessümle hatırlayacağım onu.

Kobanê'nin IŞİD vahşetine bırakılmayacağını bu görkemli direniş gösterdi. Birçok ülkeden halklar hükümetlerini harekete geçmeleri için uyarmaya başladılar. Kobanê'den yükselen çığlıkları bütün dünya iyi kötü duydu.

Rojava'yı hedef alan saldırılar Ortadoğu halklarının birleşik ortak geleceğine, hepimizin onuruna ve özgürlüğüne müdahale niteliğinde.

Haydi Dersim! Şengal’den Munzur’a bir insanlık koridoru açalım ve bu koridordan akacak mazlum Êzidî halkıyla kucaklaşalım…

Festivallerini tıpkı Munzur Kültür ve Doğa Festivali gibi gelenekselleştirmeye çalışan Kırkısraklılar köylerine yeniden dönmüş olmanın keyfinde ve beş yüz yıllık yerleşik Kürt-Alevi kültürünü, inancını yaşatmaya kararlı.

'Soykırım' denince Seyit Rıza'nın yaşadığı Ağdat bölgesi ilk akla gelen yerdir. Aile bireylerinin yan yana yattığı mezarlıkta eksik olan; Seyit Rıza ve oğlu Resik Hüseyin’e ait kemikler.

Dersim'i ilk kez bir festival öncesi kalabalık gördüm. Munzur ve Pülümür vadisinde boş alan bulmak neredeyse imkansız gibi

Seçimlerle açığa çıkan “sempati”, öteden beri “tek başına çözüm”ü reddeden; kurtuluş reçetesinde birlikteliği işaret eden Kürt hareketinin öngörülerinin ne denli isabetli olduğunu belli ediyor.

Sanatçı, diktatörlük hevesine soyunmuş olanların yanında saf tutmayı reddeder. 14 Temmuz Pazartesi günü IŞİD caniliğine karşı sınırda olacağız.

Zirveden Munzur’un arka yüzünde kısa bir inişten sonra rengarenk çiçeklerle bezenmiş geniş bir ova bizi karşılıyordu. Cennetten bir parça diyerek uzandım boylu boyunca...