AKP ve Erdoğan, 2011 seçimlerinde ve sonrasında kutuplaşma politikasıyla seçmen kaybetmeyen AKP, bu politikasında sona gelmiş gibi. Bu da AKP’yi, başarısızlığı başarıya çevirebilecek yeni bir yol bulmaya itiyor, zorluyor.

Eğer Demirtaş’ın Cumhurbaşkanı adayı olarak aldığı oyları 7 Haziran 2015 seçimlerinde de HDP alacak olursa seçimde yüzde 75’lik katılım ve yüzde 73’lük geçerli oy oranıyla barajı aşan dördüncü parti olacaktır.

Türkiye’de demokrasiye dünden daha fazla ihtiyaç var. 2015 seçimlerinde iktidarın zaferi seçilmiş otoriterliğin Türk tipi başkanlık sistemiyle pekiştirilmesi anlamına gelecek.

2015 seçimlerinde iktidar partisinin toplam kayıtlı seçmenlerin -en çok- yüzde 39’u tarafından desteklenmesi söz konusu olduğuna göre, seçim sonucunu asıl belirleyecek kesim kayıtlı seçmenlerin yüzde 61’i ya da daha büyük kesimi olacak.

Her birey seçmen olarak aldatılmamak, yayıncılar ise manipülasyonun aracı olup kitleleri etik olmayan biçimde yönlendirme durumuna düşmemek için dikkat nelere etmeli?

90'ların 11 hükümetinde yer alan partilerin çoğu barajı aşamayarak Meclis dışı kaldılar, tekrar dönenler oldu, bir bölümü artık yok. Anayasa Mahkemesi de parti kapatmada çok başarılıydı.

Türkiye’de siyasal kamuoyu araştırması yapan tüm kurum ve şirketler, daima başarılı ve de en başarılı kurum ya da şirket olmuşlardır. Bunu da Türklerin yanılmazlığına ve geriye dönüp “ne, neydi” diye araştırma gereğini duymamalarına borçlular.

AKP iktidarının iç ortaklarını tasfiye etme sürecinin bu kritik evresinde %10’luk seçim barajının kaldırılma olasılığının doğmuş olması, "2015’de olmazsa 2019 seçimlerinde hedeflediğimiz gerçek iktidara tam olarak ulaşırız düşüncesinin" tehlikeye girmesi anlamını taşıyor.

Bu dünyada ne yapıp, nasıl yaşadığın değil, öldükten sonra nereye gideceğin önemli diyor Erdoğan’ın doğruları.

Seçmenlerin oy kullanma tercihleri; siyasetçilerden, partilerin propaganda süreçlerinden etkilendiği gibi, bir çok öğenin yanı sıra kamuoyu yoklama sonuçlarından da etkilenir.

12. Cumhurbaşkanının belirlenmesi için 10 Ağustos 2014 Pazar günü yapılan seçimler beklendiği gibi sonuçlandı. Fakat seçim sonuçlarının beklenmeyen umutlar yeşerten boyutları da bu süreçte ortaya çıktı.

10 Ağustos eşitsiz Cumhurbaşkanlığı seçimleri seçmenlerin oy kullanmaları, sandığa sahip çıkmaları ve kayıtlara sağlıklı geçmesini sağlamaları durumunda hem yeni bir dönemin başlangıcı, hem de demokrasinin önünün açılışı olacak.

Umuyorum ki Diyanet İşleri Başkanlığı ve TUİK en kısa zamanda araştırmanın sadece Müslümanları kapsadığını ve yanlış anlamalara neden olan “özet” ve raporun hazırlanma biçimini ilişkin bilgileri açıklayacaktır.

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci turuna başlarken Erdoğan’ın gücü yüzde 36,1’iken, karşısında yüzde 40,8’lik bir seçmen kümelenmesi bulunuyor.

Hem Ağrı, hem de Yalova, AKP’nin sistematik olarak işlenip kafalara kazınan “seçim kaybetmeyen parti” imajının aksine, “AKP’nin seçim kaybedebileceğinin” bir göstergesi.

Oy kaymalarının hangi partiden hangi partiye ya da geçersiz oylardan nereye doğru olduğuna dair sağlıklı değerlendirmeler yapılamıyor. Çünkü YSK iptal edilen 30 Mart seçimlerinin sandık bazlı oy dağılım sonuçlarını ilan etmedi ve etmeyecek.

AKP’nin kendisinden sonra gelen iki partinin toplamından 2 puan ileride olabildiği gibi 3 puan geride kalabildiğini de gösteriyor. Bu gelecek seçimler bağlamında AKP başatlığı açısından bir tehlike sinyali oluşturabilir.

AKP’nin oy oranını arttırabilmesinin ana kaynağını seçimlere yüksek katılımın oluşturduğunu söylemek, yanıltıcı değil. AKP’nin hedefi netleşmiş oluyor; her ne pahasına olursa olsun, seçimde en yüksek katılımı sağlamak.

Her 100 sandıktan 5’inde, seçmenlerin seçime katılma düzeyi yüzde 99 ve üzerinde bir oranla gerçekleşmiş. Yani 284 kayıtlı seçmenden sadece 2’si, söz konusu sandıklarda oy kullanmaya gitmemiş. Peki, bunun daha da üzeri olabilir mi?

2014 seçimlerini değerlendirme süreci daha yeni başlıyor. Ve görünen o ki, üzerinde durulacak, ayrıntılarıyla irdelenecek çok nokta var.