periskop

Hepsi kendi içlerinde tutarsızdır ve bilgi karşısında gülünç duruma düşer. Birbirlerinden sadece bir farkları vardır: Kutupları. Kutupları da olmasa yoktur birinin diğerlerinden farkı.

Ortalıkta proletarya kılığında, burjuva kılığında, sınıf kılığında, ulus kılığında, ideoloji kılığında, siyaset kılığında… zombi tanımlar dolanmaktadır. Yeni tanımlar doğana kadar böyle serseri serseri dolaşacaklardır.

Doğa dediğimiz şeyin kalıcı olması, değişen zaman ve koşullara göre değişmemesi gerekir. Yani kendini koruyabilmesi, orijinalliğini yitirmemesi gerekir. Biz ise zamana ve mekâna bağlı olarak kazanılan kimi alışkanlıkları “insan doğası” olarak algılıyor ve tanımlıyoruz.

Hakikat, başını çıkardığında güruh kahkahayı basar ve aşağılayıp alay eder. Zira hakikat çirkin ve biçimsizdir. Oysa insan yavrusu da doğduğu zaman çirkin ve biçimsizdir, bu çifte standart neden?

“Deli, sorumsuz hakikattir” der Foucault. Sorumsuzluğu akılsızlığından gelir. Hakikatçiliği de. Çünkü hakikatin düşmanı akıldır. Delinin ise hakikatle oynamak gibi ne bir niyeti ne de kabiliyeti vardır.

Tüm bu masallar, insanlığın teknik araçlar geliştirerek uzaya açılmasını hiç mi kışkırtmadı ya kışkırtmıyor mu? Masallar hep var olacaklardır. Çünkü onlar hayalin çocuklarıdırlar. Ya gerçek sandıklarımız?

“Bilgi kudrettir, paylaşılan bilgi kaybedilmiş kudrettir”. Cehalet güçtür; egemenlerin değirmenine su taşıyan. “İnsan en çok bilmediklerine inanır.”

Tarihe bir son biçmek, tarihi dondurmaktır. Oysa tarih hep akar; ona son hazırlayan fikir, inanç ve ideolojileri bir bir gömerek.

İki atla çekilen Roma Savaş arabalarının ve yan yana duran iki atın kapladığı genişliğin 143,5 santimetre olmasından dolayı. Yani?

Ahmet Bilge hapishane yazıyor, çizim yapıyor, “dışarıdaki” gündemi takip etmeye ve üretmeye devam ediyor. 20’li yaşlarının başında başladığı 28 yıllık “hapishane hayatını”, işkenceler ve hukuksuzlukların yanı sıra gülümseten anılarını anlattı.