* Laura Antonelli'nin anısına (Pula 28.11.1941- Ladispoli 22.06.2015)
Sistemin reddettiği, toplumun kıyısında yaşamaya itilmiş işsizler, evsizler, her ırktan yoksullar, varolan ama bir türlü pratiğe geçirilmeyen sosyal yardım programları sebebiyle sefalet içinde yaşamaya devam ediyorlar. New York'un Harlem bölgesinde daha çok geceleri hayata karışabilen bu kesimle özdeşleşmiş fotoğrafçı ve sinemacı Khalik Allah, ABD'de siyah ve fakir olmanın ağırlığını bir kez daha gözümüze sokuyor. Yönetmen, polis karşıtı duyguların içten ifade edildiği Field Niggas adlı belgeselde, çoğu sokakta yaşayan bu insanların dünyasına bizi başarıyla dahil ediyor. Çarpıcı eser sınıf farklılıklarının acımasız olduğu bir toplumda ezilenlerin ifade aracı haline geliyor.
Fransa'nın Marsilya şehrinde 30 Haziran - 6 Temmuz tarihleri arasında düzenlenecek 26.FID Marseille festivalinin uluslararası yarışma bölümünde yer alan 60 dakikalık yapım, ırkçılık ve ayrımcılık konusunda katedilmesi gereken mesafenin uzunluğuna işaret!
Boyun eğmemek
Belgeselin adı, Malcolm X'in beyaz sahiplerine evlerinde hizmet verenlerin aksine tarlada çalışıp efendilerine asla yaklaşmayan ve ödün vermeme taraftarı olanlardan esinleniyor. 1985 doğumlu militan yönetmen Allah, 125. Sokak ile Lexington caddesinin kesiştiği noktada bizi birbirinden çarpıcı kişilikle karşı karşıya bırakıyor. Yavaş çekim, görüntülerle senkronize olmayan ses kaydı ve devamlı değişen netlikle seyirciyi hipnotize ederken alkol veya uyuşturucu kullanan kahramanlarıyla empati kurmamıza da yardımcı oluyor. Neon ışıkları, sokak lambaları, arabaların farları veya dükkan vitrinleri, yakın plan çekimdeki portrelere fon oluşturuyor. Eserde doygun renkler ve yüksek kontrastla gayet yüksek estetik bir seviye yakalanmış. Belgeseli yöneten, senaryosunu yazan ve montajını yapan Allah'ın kahramanlarıyla kurduğu güven ilişkisi sonucunda Harlemliler kameraya içlerini döküyorlar, ümitlerini veya hayal kırıklarını paylaşıp, öfkelerini kusuyorlar.
Polis nefreti
ABD'de yükselişine mani olunamayan polis şiddeti Harlem'in bu köşesinde bilhassa lanetleniyor. Aç ve evsiz olanların arada sırada da olsa eğlenmesine, şarkı söyleyip dans etmesine, yani mutlu olmasına bile tahammülü olmayan polislerin onları cezalandırma hakkını kendilerinde gördüklerini belirtiyorlar. Polis onları devamlı rahatsız etmek ve hırpalamaktan adeta hoşlanıyor, ne de olsa güvenlik kuvvetlerinden kimse hesap sormuyor, hukuki sistem adaletin uygulanmasında yetersiz kalıyor. "Göz göze geldiğin köpek sana nasıl saldırıyorsa polis de öyle, onun için suratlarına bakmıyoruz, uzak durmaya çalışıyoruz…"
2014 yılında polis tarafından ölümüne sebebiyet verilen Eric Garner'ın görüntüleri de belgeselde yer alıyor. Polise kesinlikle direnmeyen, onlarla işbirliği halinde verilen talimatları uygulamaya hazır görünen Garner, üzerine çullanan polislere birkaç kez nefes alamadığını ifade etse de onları ikna edememiş ve vefat etmişti.
Fransa'nın ikinci büyük şehri Marsilya'nın da kendi "Harlemlileri" var. Bir zamanların gayet işlek limanı eski gücünden çok şey kaybettiğinden işsizlik had safhaya ulaşmış durumda. Özellikle Afrika'dan göç edenlerin yaşadığı mahallelerde, tüm ülkeyi uzun zamandır sarsan ekonomik krizin etkileri fazlasıyla hissediliyor.
Doc Alliance'ın üyelerinden FID Marseille'in kente hayırlı olması dileğiyle! (MT/AS)
* Etkinlik hakkında ayrıntılı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.
