Poyraz Kolluoğlu

Sezen Aksu, dijitalleşen müzik endüstrisine rağmen bir albüm yaptı. Hikaye tarzında şarkılar, alaturkadan, caza ve tangoya geçen alt yapılar Aksu’nun yenilik çığlıkları adeta.

Murat Türker “Kanada’yı Yumruklara Emanet Etmek” başlıklı yazısında Kanada'nın yeni başkanı Trudeau'yu televizyon şovu kültürünün politikaya sirayetinin bir yansıması olarak tanımlamıştı, Kanadalılar gerçekten reklamlara mı kandı?

Türkiye’de popülist söylemler karşılıklı iki ayna arası yansıyan sonsuz fantezilerle yeniden inşa edilerek halka sunuluyor. Sosyal hafızayı olgunlaştırmak isteyenler fanatik duruş ve ajite söylemler yerine, gerçekleri halkın diline indirecek anlatılar üretmelidir.

Öz denetim ve öz yönetim mekanizmaları sayesinde özellikle özel üniversitelerde çalışan öğretim üyeleri için “üretken olma” baskısın bir nebze de olsa hafifleyeceğini düşünüyorum.

Üniversite bütçelerine yük olmayarak esnek asistan emeği olanağı sağlayan TÜBİTAK araştırma projelerinin üniversitelerdeki plaza vandalizminin tavan yaptığı nüveler olduğu kanaatindeyim.

Akıl sağlığı, uyuşturucu, radikal İslam derken Kuzey Amerika’nın gözden kaçırdığı bir gerçek ise çökmekte olan Beyaz modernitenin artık kendi vatandaşlarını kendine karşı tehdit unsuru haline dönüştürdüğü.

Sezen’in aktif müzik yaşantısına son verme kararının sürpriz olmadığını düşünüyorum. Keskin zekasını bir kez daha konuşturdu. İçinde bulduğu durumu iyi analiz etti. Tarih kitapları onu devrinin son popüler kültür nüvesi diye yazacak.