Bu ülkenin şairleri, aslında dünyanın yargıçlarıdır. Yaşamın yargıçları, şairlerdir. Hakkımızda hüküm verenlerdir. Onlar hayatı değiştirenlerdir… Bir kaç satırla, birkaç cümleyle… Bir şiirle değiştirdikleri hayatımızdır aslında bize bıraktıkları...

Bakan Çiçek BM'de "Ülkemizde basın özgürlüğüyle ilgili mahkeme kararları ise sadece terör örgütünün propagandası sebebiyle verilmektedir. Bu tarz davaların sayısı çok azalmıştır" demiş. Siz bu sözlerinize inanıyor musunuz? Belki de, size bu bilgileri verenler sayı saymasını bilmiyordur.

"Davayla ilgisi olmayan telefon konuşmalarının dava dosyasına konulması suretiyle haberleşme hak ve hürriyeti ile özel hayatın gizliliği ilkesinin ihlal edilmiş olması ve davacıya yönelik yukarıda açıklanan nitelemelerin içerdiği ima ve sübjektiflik göz önüne alınarak bu hususun hukuka aykırı olduğunun tesbiti ve bu aykırılığın hukuk eli ile meydana gelmesi sebebiyle tecavüzün kınanması, fazlaya dair talebin reddi gerektiği sonucuna varılmıştır."

Özel yaşamın ihlali ile ilgili suçun cezası artırılmamalıdır. Suçun cezasını artırmak suretiyle kişilerin özel yaşamlarının ihlalinin önlenebileceğini düşünenlerin paniğine kapılmak doğru olmaz.

Anayasanın olağan dönemde yenilenmesinin, olağanüstü dönemlere göre daha zor ve herhangi bir mazeret kabul etmeyen bir süreç olduğunu belirtmiştik. Şimdi çok daha zorlu ve devamlı sorun üretecek bir sistemin içine sürükleniyoruz.

Taksim, 2010'dan itibaren yeni adıyla "1 Mayıs" oldu. Kutlu olsun. Mayıs ayında Türkiye’nin tarihi. 6 Mayıs 1972. Cezaevinin avlusundaki karakavak ve leylak ağaçları Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın idamını seyrettiler.

Gazeteciler basın özgürlüğü adına katkıda bulunmaya her zaman hazırdırlar. Ancak basın yayın yoluyla işlenen suçlarda cezaların artırımı yoluyla basın özgürlüğü sağlanamaz ve sorunların çözümünde çare değildir.

Balbay'ın cezaevinden çıktığında samimiyetle "kucaklaşacağı" insan sayısını azaltmamaktır tutarlılık... Yazısındaki, balıkçıyı anımsayın... Hapisteki Mustafa Balbay..."Bedeli neyse öderim!" dedi. Bedeli bu olmamalıydı. İnsanın içini acıtıyorsunuz...

Yüksek yargıçların, yargıçların, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı ve savcıların düşüncelerini, fikirlerini, görüşlerini ve inandıklarını söylemeye hakları vardır. Aksi düşünülemez. Yargıçlar ve savcılar örgütlenmeli, konuşmalı, yazmalı, tartışmalı, eleştirmeli ve fikirlerini açıklamalıdır. Bizlerin de onların düşündüklerini ve inandıklarını öğrenme hakkımız vardır.

2005'de yürürlüğe giren Türk Ceza Kanunu ile kişisel verileri hukuka aykırı olarak kaydetmeyi, başkasına vermeyi suç olarak kabul eden bir ülkeyiz. Buna karşılık kişisel verilerin gizliliğinin korunması hakkındaki kanun tasarısını 2008 yılından beri bir türlü kanunlaştırmadık.

Hükümet ne emeğin gücünü ve ne de temel insan hak ve özgürlüklerini gözetecek kadar demokrattır ne de emeğin gücüne inanmaktadır. Sadece kendi zihniyeti ve inançları etrafında oluşturacağı "yargı" gücünü, kendi gücü için kullanmak üzere Anayasa değişikliği istemektedir.

Acaba Balatlı karocu Garo ustanın sokağa döşediği çinilerini neden söktüler? Mihail usta neden gitti? Çini desenli karolar ne olacak? Türkiye'de yaşayan Ermeni nüfusu neden azaldı? Bu basit sorulara düşünerek cevap vermeyi deneyin. Yoksa, yanlış anlaşılırsınız...

Topraklarınızı döşediğiniz mayınlarla ve insanları öldürerek koruyamazsınız. Barış için adım atmak, topraklarımıza döşenmiş mayınlara basmak değildir.

Hukuk, toplumu birbiriyle kavgalı hale getiren, birinin iyi diğerinin kötü kabul edildiği ve buna göre yasalar üretilerek ve bu anlayışa göre hukukun uygulandığı düşman ceza hukuku yaratmamalıdır. Hukukçuların en önemli görevi "düşman ceza hukuku" yaratmaya yönelik her türlü anlayışı önlemektir.

Evrensel ilkelere göre davranan yargıçlar ve savcılar istemiş olmakla, acaba bu yazdıklarım hükümetin eleştirisi olarak algılanır mı? Eğer öyleyse, Başbakan'ın deyimiyle ortalığı kızıştırıp, ortalığı geren yazılar yazan köşe yazarı sayılır mıyım?

Özel görevli ağır ceza mahkemeleri ve özel yetkili savcılar şeklindeki bu yasal düzenlemeyle "ihtisas mahkemeleri" görünümü altında eski Devlet Güvenlik Mahkemeleri sürmektedir. Bu yasal düzenlemeyle yapılan görevlendirme ve yetkilendirme hali, doğal yargıç ilkesine aykırıdır.

Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi raporu Türkiye'de haber alma ve ifade özgürlüğünün karşısında ciddi engeller olduğunu vurguluyor.

Bir dakikanızı ayırın, tarih yazan TEKEL işçilerinin direnişlerine dair hayat hikayelerini anımsayın. Ya bizim hayatımız? Onların direnişleri için ne yapabiliriz? Bir dakika durun ve TEKEL işçilerinin direnişindeki ekmeklerini nasıl çoğaltabiliriz, onlarla hayatı nasıl paylaşabiliriz düşünün...

Acaba, 1 Şubat günü gazeteciler Abdi İpekçi için M.Ali Ağca hakkında yazdıkları kadar haber yapacak mı? Artık çok daha geç olmadan ve yine çok geç kalmadan her şeye rağmen "ortak akıl" üretmeliyiz.

Korku toplumu yaratmaya yönelik korkutmalara karşı çıkmalıyız. Aklımıza sürekli sokulmaya çalışılan ve devamlı söylenerek hepimizin inandırıldığı"güvenlik kaygısı" giderek devletin kendi yurttaşlarına karşı onu içten içe kemiren ve hukuk devleti olmaktan uzaklaştıran bir söyleme dönüştü gerçekten.