"G7 ülkeleri, yaptıkları yardımın gerçek miktarını, teknik destek, yönetim gideri gibi ölçüsüz harcamaları işin içine katarak, borç ertelemelerini birkaç kez muhasebeleştirerek abartıyor."
G7 ülkeleri, Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, Britanya, ABD ve Kanada'dan oluşuyor. Bu ülkelerden altısı, 1970 yılında, bütçelerinin binde 7'sini yardımlara ayırmaya söz vermişken, gerçekleşen yardımlar on binde 7'ye ulaşıyor.
ActionAid, yardımların yoksullukla mücadelede etkin bir şekilde kullanılabilmesi içinse, özetle şunları öneriyor:
* Yardımı sağlayanlar da, alanlar da şeffaf olmalı; yardımın niteliği ve niceliği açısından hesap verebilir hale gelmeli.
* Yeni bir uluslararası yardım anlaşmasına ihtiyaç var.
* Hakem olarak yardım sorumlu bir Birleşmiş Millet komiseri görevlendirilmeli.
Örgütün " Gerçek Yardım " başlıklı raporunun ortaya koyduğu kimi bulgular şöyle:
* G7 ülkelerinin 2003 için açıkladığı yardım rakamlarının ancak üçte biri "gerçek yardım".
* ABD'nin yaptığı bir dolarlık yardımın yalnızca 10 senti gerçek. İngiltere'nin yardımının yüzde 71'i gerçek.
* G7 ülkesi olmayanlarda, gerçek yardım oranı daha yüksek. En yüksek ora Lüksemburg'da: Yüzde 81.
Uluslararası danışmanlara akan yardımlar
ActionAid için çalışan araştırmacılar, Kamboçya, Etiyopya, Uganda ve Vietnam'da yardımların nasıl harcandığını inceledi.
Kamboçya'da, 740 uluslararası danışmanın maliyeti 50-70 milyon dolar arasında. Bu rakam, ülkenin kamu hizmetlerinde çalışan 160 bin kişinin toplam maaşına yakın.
Aynı konuya, gazeteci John Pilger da, " Kamboçya: Bir Yardım Kurbanı " başlıklı yazısında değiniyor:
Kamboçya'ya giden yardımın yaklaşık yarısı 'teknik desteğe' harcanmış. 1999-2003 arasında bu rakam 1.2 milyar dolara ulaştı. Teknik destek dediğiniz nedir? Yalnızca 2003'te, kendilerine 70 milyon dolar harcanmış olan 'uluslararası akıl vericiler'dir. Bunlara bir de her biri 159 bin dolardan fazlaya mal olan 'uluslararası danışmanları' ekleyin.
Tamamen bağımsız bir sivil toplum örgütü için çalışan gerçek bir yabancı yardım çalışanının maliyeti 45 bin doların altında, Kamboçyalı bir uzmanı işe almaksa bunun sekiz katına mal oluyor."
Pilger, yardımların kanlı ve siyasi yönüne de dikkat çekiyor:
Kamboçya'nın her biri farklı bir yabancı ajans tarafından tasarlanmış üç farklı ulusal ekonomik planı var. En büyük yardım kaynaklarından biri ABD devlet dairesi, dünya çapındaki kanlı siyasi müdahaleleriyle ünlü olan USAID. USAID Kamboçya'nın muhalif gruplarını, 'insan hakları tavsiyecilerini' ve Bush'un 'iyi yönetişim' fikrinin dümen suyundaki gazetelere fon sağlıyor. En küçük, temel bir yardım bile Amerikan iş dünyasına bağlı." (TK)
ActionAid raporunun tamamına ulaşmak için tıklayın. (PDF belgesi, İngilizce, 1.2 MB)
John Pilger'ın "Kamboçya: Bir Yardım Kurbanı" yazısına ulaşmak için tıklayın. (İngilizce)
