Birleşmiş Milletler'in çocuğa yönelik şiddete ilişkin son çalışması, 0-14 yaş arası çocukların maruz kaldığı şiddetin büyük bölümünün ev içinde, anne babalardan, bakıcılardan ve aile üyelerinden geldiğini gösteriyor.
Bu şiddet çocuğun sağlığını, gelişimini olumsuz etkilerken, sonuçları yetişkinlikte de sürebiliyor; kişinin sağlığı üzerindeki risklerin yanı sıra, yetişkinlikte de şiddet mağduru veya şiddet uygulayıcısı olmasına yol açabiliyor.
BM çalışmasına göre, 10 yaşın altındaki çocukların anne babalardan ya da aileye yakın olanlardan şiddet görme olasılığı belirgin derecede daha yüksek.
WHO, dünyada, ilişkiye ve dokunulmaya zorlanma dahil, cinsel şiddete uğrayan kız çocukların sayısının 150 milyon, oğlan çocukların sayısının da 73 milyon civarında olduğunu tahmin ediyor.
"Çocuğa kötü muamele önlenebilir; önlenmeli"
Ortak rapor, çocuklara kötü muamelenin önlenebileceğini ve önlenmesi gerektiğini vurguluyor; bu konuda ana sorumluluğunun devletlerde olduğunu, ancak sivil toplum örgütleri, araştırma kurumları ve uluslararası toplum gibi diğer paydaşları da içerdiğini belirtiyor.
Temel öneriler şunlar:
* Şiddete ilişkin verilerin toplanmasıyla ilgili kapasiteyi artırın.
* Şiddeti ¸nedenlerini, sonuçlarını ve önlenmesini araştırın.
* Şiddetin ilk aşamada önlenmesini teşvik edin.
* Şiddetin önlenmesi için cinsiyet eşitliğini ve toplumsal eşitliği teşvik edin.
* Şiddet mağdurlarına yönelik bakım ve destek hizmetlerini güçlendirin.
* Hepsini bir araya getirin, ulusal bir eylem planını uygulamaya koyun.
Raporda, genel politika önerileri şöyle yer alıyor.
Anne babalardan ve bakıcılardan gelen kötü muamele şöyle engellenebilir:
* İstenmeyen gebeliklerin azaltılması.
* Gebelik sırasında zararlı düzeyde alkol ve uyuşturucu kullanımının azaltılması.
* Yeni anne babaların zararlı düzeyde alkol ve uyuşturucu kullanımının azaltılması.
* Doğum öncesi ve sonrası nitelikli hizmetlere erişimin artırılması.
* Çocukların kötü muamele görme riskinin yüksek olduğu ailelere, profesyonel hemşire ve sosyal hizmet uzmanları tarafından yapılan ev ziyaretleri hizmetlerinin sağlanması.
* Anne babalara, çocuk gelişimi, şiddet içermeyen disiplin ve sorun çözme becerileriyle ilgili eğitim verilmesi.
Çocukların da yer aldığı şiddetin önlenmesi için yapılabilecekler:
* Çocuklara okul öncesi zenginleştirme programları uygulanması.
* Yaşam becerileri eğitimi.
* Yüksek risk altındaki ergenlerin okulu tamamlayabilmesi için yardım.
* Alkole erişimin, alkolle ilgili yasalar, vergiler ve fiyatlandırmalar yoluyla azaltılması.
* Ateşli silahlara erişimin azaltılması.
Yoksulluk temel etken
Rapor, çocuklara kötü muamelenin ekonomik eşitsizlik ve yoksullukla güçlü bağları olduğunu, eşitsizliğin ve yoksulluğun giderilmesinin çocuklara kötü muamelenin önlenmesinde önemli bnir faktör olduğunu da belirtiyor.
Örgütler, hastane öncesi sağlık hizmetlerinin ve acil yardım hizmetlerinin iyileştirilmesinin de, ölüm riskini, iyileşme sürelerini ve şiddetten kaynaklanabilecek uzun dönemli zararları da azaltacağını vurguluyor.
Şiddetin sonuçları yetişkinlikte sürüyor
WHO'nun son dönem çalışmalarına göre, çocukların kötü muamele görmesinin etkileri ömür boyu sürüyor. Örneğin,
* Depresyon vakalarının yüzde 6'sı,
* Yüksek düzeyde alkol ve uyuşturucu kullanımı/bağımlılığı vakalarının yüzde 6'sı,
* İntihar girişimlerinin yüzde 8'i,
* Paniğe ilişkin bozuklukların yüzde 10'u,
* Travma sonrası stres bozukluklarının yüzde 27'si, çocukken görülen cinsel istismarla ilişkili.
Rapora göre, bu davranışlar ve risk faktörleri, bazı ölümlerin, hastalıkların ya da sakatlıkların ana nedeni olabiliyor.
"İnsanın çocukken başlına gelenlerin 30, 40, 50 yıl sonrasına da büyük etkisi var. Kişi kronik depresyona, alkolizme, intihara, uyuşturucu kullanımına ve bunun sonucunda kronik hepatite sürüklenebilir" diyen Dr. Vincent Felitti kılavuzun yazarlarından biri.
Felitti¸"Bu bağlantıların üstü, zamanla, utançla, sırlarla ve toplumsal tabularla örtülüyor. Ama bütün bir yaşamı etkileyen bu sonuçlar bize şunu gösteriyor" diyor.
"Bütün devletler, sağlık bütçelerinin önemli bir bölümünü çocuklara kötü muamelenin sonuçlarını tedavi etmeye harcıyorlar aslında. Kaynaklar, çocuklara kötü muamelenin önlenmesi için çok daha etkin bir şekilde kullanılabilir." (TK)
* WHO ve ISPCAN kılavuzunu görüntülemek için tıklayın. (İngilizce, PDF metni)
* Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri'nin şiddet araştırmasını görüntülemek için tıklayın.
