ROBOSKİ MEKTUPLARI - 27
Ben Nadir Alma'yım
Gecenin kanatlarına sığındık, nafile, geceye döndü gün gibi hayatımız... Yorgunluk ve yoksullukla ayakta duran gövdem, cemre gibi düştü toprağa... O gece "otuz dört" yıldız kaydı gökten, "otuz dört" dilek tutuldu, "otuz dört" nefes...