sağlık için medya medya için sağlık

Newroz günü okuduğum “Doktorlara Kürtçe kılavuz kitabı” başlıklı haber beni çok sevindirdi. Dr. Diken: “Böyle bir kitabın çıkmasını en çok isteyen Mehmed Uzun’du, bu sayede onun da vasiyeti yerine geldi”

Obama: “46 milyon Amerikalının sağlık sigortası yok, sigortalı kişiler de masraf korkusundan doktora gidemiyor.” Bu sözlerdeki gerçeği gerçekten görmek gerekiyor. Çünkü pek çok şey anlatıyor ve bize işaret ediyor.

Günlük bir gazete Sosyal Güvenlik Kurumu'nun hizmetlerini dizi haber yapıyor. Gazetecilik okullarında rahatlıkla bir tür "propaganda" faaliyeti örneği olarak işlenebilir. Çalışmayan birinin ayda 25 TL'yle sağlık hizmetlerinden yararlanamayacağı açık; çünkü "katkı payı" var.

18 Şubat Asperger Günü basında yer almadı. Bu noktada her zaman sorgulamamız gereken, medyanın her zamanki davranışı bir kez daha karşımıza çıkıyor: “Farklı olanı fark etmemek, görmemek ve göstermemek!”

Hekim mesleği gereği bireyi “iyi tutmak ve sağaltmak”la yükümlü. Politikaya soyunan hekimler bunu “toplum” için de yapıyorlar. Hepsine kolay gelsin. Ama aynı kolaylığı dileyemeyeceğim bir “politika yapma türü” daha var. O da sağlığı, tıbbı ve hekimliği “politik amaçlar için kullanmak”.

Sağlıkçı kendisi, haberci kendisi için konuya bakınca, haberin asıl odağı ve nedeni olan “kamu” ne yazık ki aradan çıkıyor ve sorun iki kesimin birbirini suçlaması ve çatışmasına dönüşüyor.

Resmi kurumların kamuya verdikleri bilgilerin “doğru”luğunu sağlamada medyanın sorumluluğunu nedir? Sağlık da önemlidir, haber de. Ama “sağlıklı bir haber” ya da “sağlığı gündem eden haber” çok daha önemli ve hem tek tek insanlar, hem de tüm toplum açısından yaşamsaldır.

Bir araştırmanın söylediğinin ne zaman, hangi koşulda, hangi kapsam içinde, kimin için “doğru” olduğunu, bunun insan ve toplum için anlamını ortaya koyan ölçütler mutlaka belirlenmeli, olası yalan ve yanlışların fark edilmesini sağlayacak kurallarortaya konulmalı.

Doğal gaz kaçağı sonucu oluşan felaketler ve bu sırada yaşanan ölümler “önlenebilir ölümler”dir. Sorumluları ve yapılması gerekenler de bellidir. Bunların “yükünü vatandaşın çekmeyeceği” şekilde gerçekleşmesini sağlamak devletin görevidir.

Lister’in konuşmasının sonunda dediğini yapmak yani “sağlık alanında kamusal hizmetlerin değerini yüceltmek ve Avrupa çapında ortak ideolojik tehdide karşı koymak gerek”. Bu noktada da medyaya büyük görevler düşüyor.

TRT "Şeş"te toplumu bilgilendirecek Kürtçe "sağlık programları" da olmalı. Kürtçe'nin açık biçimde kullanılmasının bir "devlet politikası" olarak benimsenmesi, sağlık hizmetinin zorunlu unsurları için bir "fırsat ve olanak"tır.

Veremin artışında küreselleşmenin rolü ne? Yoksulluğu ve hastalıkları önlemek “küreselleşme”nin ortadan kaldırabileceği bir sorun değil. Küreselleşme yoksulluğu “sadaka” ile, hastalığı ise “para ödenerek” tanı ve tedavi etmeyi dayatmanın adı.

“Herkese barış içinde, sağlıklı, mutlu ve başarılı bir yıl diliyorum!” 2008’in son günlerinde gerçekleşen, ama medyanın yeterince kamuoyunun gündemine yansıtmadığı tepkilere herkesin katılması gerek.

Kendi “yapabilirlik alanında” olduğunu kabul eden ve yapmaya çalışan bir yapının, bakan, politikacılar ve medya ne derse desin, nasıl göstermeye çalışırsa çalışsın, toplumun gözündeki yeri, önemi ve değeri asla kaybolmayacaktır.

“Pozitif Yaşam Derneği 2007 yılında da HIV ile yaşayan kişilerin maruz kaldığı hak ihlâllerine ilişkin bir rapor yayınladı”