Sevan Semerciyan, Kahire'de yaşıyor. Mısır ve dünyanın farklı bölgelerindeki Ermenice gazetelerde haber, yazı ve şiirleri yayımlanıyor. "Sevgi Yolu" şiiri, İstanbul'da yayımlanan Jamanak gazetesinin 8 Şubat 2025 tarihli sayısında Ermenice olarak yayımlandı.
İyilere,
Yalnızlara,
Işıkla ısınanlara,
Mektup almayanlara,
Misafiri olmayanlara,
İnançla mum yakanlara,
Bir şey için göğe yakaranlara
Upuzun kuyruklarda bekleyenlere,
Sesi güzel olmayanlara,
Gökgürültüsünün sesini, yağmurun tıpırtısını ve ondan sonra ıslanan toprağın ve çimenin kokusunu sevenlere,
Parkta yalnız oturanlara,
Dansa kaldırılmayanlara,
Çekmecelerden eski fotoğraflar çıkaranlara,
Bitkilerle ve hayvanlarla konuşanlara,
Rüzgârın okşayışını hissedenlere,
Tütsü[1] kokusunu sevenlere,
Özel indirimi olmayanlara,
Mülayimlere,
Denize karşı sessizce oturanlara,
Artlarında bir hayat bırakıp gülümseyerek uzaklaşanlara,
Hâlâ kâğıt kalem kullananlara,
Çiçeklerini şefkatle sulayanlara,
Şarap çeşitlerini bilmeyenlere,
Torbalarını taşıyacak kimsesi olmayanlara,
Sevinçten ağlayanlara,
Kalabalık içinde yetim kalmışlara,
Dolunaydaki gümüşü görebilenlere,
Çiçeklerin rüzgârdan dökülmüş yapraklarını toplayanlara,
Hor görülenlere,
Görünmeyenlere,
Dünyevi adalete inananlara,
Dermansız hastalara,
Umutla beslenenlere,
Şiirleri kalbinde ve aklında tutanlara,
Duvardaki eğik çerçeveleri farkında olmadan düzeltenlere,
Çocuk gürültüsünü sevenlere, onların şarkılarıyla duygulananlara,
Ölümü gerçekten tanıyanlara,
Gece üzerini örttüğü bir sevdiğini toprağa verenlere,
Sahilin kumunu, yerin toprağını, ağacın yaprağını ve kaynağın suyunu avuçlarında saklayanlara,
Işıltılı vitrinlere bakmadan şık mağazaların önünden geçenlere,
Armani’yi ve Chanel’i tanımayanlara,
Tıklım tıkış otobüste buruşmuş kıyafetlerini çıkarıp o mağazaların derli toplu elbiselerini giyen, müşteriye gülümseyen örnek çalışanlara,
Hapiste kitap okuyanlara,
Eski disklerini ve kasetlerini saklayanlara,
Çöldeki bir çadırın önünde taşla futbol oynayan ve bir tekerleğin içinde sallanan çocuklarını izleyenlere,
Geceleyin ormanda yaktıkları ateşin etrafında şarkı söyleyenlere,
Sanatlarına âşık usta zanaatkârlara,
Kumla çizenlere,
Tencere tava havası çalanlara,
Gözleri kapalıyken etraftaki renkleri görenlere,
Sandalyede otururken hareket edenlere,
Ruhla uçanlara,
Kalple şarkı söyleyenlere,
Yaşayanlara,
Hayatını sevenlere,
Sizin değil, dört bir yanda asılmış kalp[2] ve ayıcıkların, sevgililerin günü, kırmızı
Alışveriş piyasası onlarınki,
Sizinki yaşayan sevgi.
Siz bildiğinizden şaşmayın, evvelsi günkü, dünkü, bugünkü, yarınki ve gelecek günlerdeki gibi severek yapın her şeyi.
Devam edin her zamanki sevgi yolunuzda.
Kahire, 8 Şubat 2025.
[1] Özgün halinde, Ermenice khung, yani günnük. Kilise ayinlerinde, mezar başında vs. bu ağaçtan elde edilen tütsü yakılır.
[2] Özgün halinde, “mom”, yani mum. Bizde Sevgililer Günü’nün simgesi kalp olduğundan değiştirdim.
(RK/TY)