30 yıldan uzun bir süredir ilk kez, -sadece Sosyalistlerin soluna değil, bir alternatif olarak kendini göstermekten korkmayan- yeni bir Fransız siyasi güç başkanlık seçimlerinde çift haneli sayılara ulaştı: Yüzde 11,1, büyük şehirlerde de ise yüzde16.
Sol Cephe'nin bu başarısı, Avrupa'da "diğer sol"un en son ve en güçlü başarısını temsil ediyor.
Parçalanmadan uzun yıllar sonra, Sol Cephe, toplumsal ve çevresel dönüşümü savunan solcu güçleri birleştirmeyi başardı. Şimdi ise Nicolas Sarkozy'nin 6 Mayıs'taki seçimlerin ikinci turunda ezici bir yenilgi ile birlikte Elysée'den uzaklaştırılacağından emin olmamız gerekiyor.
Eğer radikal sağ -dahası, aşırı sağ oyları sonrasında- devlet gücünü tekeli altına alırsa, Fransız halkı ve emek hareketinin kaybedecek çok şeyi olacak. Bu bizim ilk ve en acil görevimiz.
Fakat bu kısa vadeli hedefi hiçbir şekilde Sosyalist Parti programını veya adayını desteklemekle karıştırmamak gerek. François Hollande'ın politikaları bazı istisnalar dışında, finansal piyasaların ihtiyaçlarını karşılamak ve Avrupa Mali Paktı'nın "altın" dengeli bütçesini uygulamak için -ki kendisi bunların popüler bir referanduma sunulmasını reddediyor- tasarlanmıştır.
2009'da kurulan Sol Cophe, dört milyona yakın insanı seferber ederek ilk cumhurbaşkanlığı seçimlerine katılıyor. Bu daha önce partinin yarıştığı iki ulusal seçimlere göre (2009'da Avrupa ve 2010'da bölgesel olanlar) yaklaşık olarak üç milyon daha fazla.
Bu seçim süresince, gündemimiz netti. Fransa ve Avrupa'da her tür (ister muhafazakâr sağın "sert", ister sosyal demokrasinin "yumuşak" önemleri olsun) kemer sıkma politikalarını reddediyoruz; Avrupa Birliği'nin mevcut neoliberal anlaşmalarını reddediyoruz; güvensiz olarak istihdam edilenlerin ve işçilerin lehine bir zenginlik dağıtımı talep ediyoruz ve pazar haline getirilmiş olan toplumdan tamamen farklı kamu hizmetleri istiyoruz.
Kapitalist krizden çıkmak için ekolojik planlama kullanmak, oligarşik demokrasiye karşı devlet işlerine daha fazla halk katılımı ve ülkemizde uygulanan NATO ve Atlantik kısıtlamalarından bir çıkış planı istiyoruz.
Sol Cephe zaten bir halk cephesi olmuştur ve popülerliğini artıran aşırı sağcı Milliyetçi Cephe'ye karşı yorulmadan mücadele edecektir.
Biz kampanyamız boyunca onların analiz ve önerileriyle mücadele etmekte, onları hedef almakta haklıydık. Biz bunu yapacak tek güçtük; eğer bunlara odaklanmasaydık, sonuçlar daha da endişe verici olurdu.
Ama ne var ki açık bir şekilde finansal piyasalar için bir direnç oluşturma zamanı şimdi gelmiş durumdadır.
Bu hafta mali oligarşinin bazı önde gelen temsilcilerini gözlemlemek oldukça eğlendiriciydi, örneğin İtalya başbakanı Mario Monti ve Avrupa Merkez Bankası Başkanı Mario Draghi'yi bizim kemer sıkma politikalarının tehlikelerine dair analizimizi işlerken.
Onlar, kendileriyle birlikte Avrupa ekonomilerinin durgunluk içine çekilmesine öncülük ediyor, tıpkı fırtına getiren bulutlar gibi, Avrupa halkları için işsizlik ve yoksulluk getiriyorlar.
Draghi'ye göre, "büyüme paktı" ile "mali paktı" tamamlamak hatta geri sarmak doğru olacaktır. Bu hem Monti'nin hem de Hollande'ın görüşleriyle örtüşüyor.
Ama ne tür bir büyüme olacak? Avrupa ekonomileri arasındaki "rekabet" motorları gibi, işgücü piyasalarının esnekliğini teşvik eden bir büyüme mi?
Sol Cephe ekonomiye, topluma ve Avrupa Birliği'ne (AB) farklı bir anlayış öneriyor.
Bu bağlamda, başkanlık koltuğundan Sarkozy'yi indirmek için başka bir zorlayıcı nedenimiz var. Sarkozy'den kurtularak, Merkel-Sarkozy ilişkisinin sembolü olan "kemer sıkma politikacı" ekseni kıracağız. Bu, nihayet bize Avrupa'da ilerleme ve gerçekten kemer sıkma politikalarına meydan okuyan yeni bir güç dengesi inşa etme fırsatı veriyor.
Bu savaşta geleceğin anahtarı Fransa'da Sol Cephe'de. (JLM/CS/BA)
* Fransa Sol Cephe adayı Jean-Luc Mélenchon'un Guardian'da yayımlanan yazısını İngilizceden Can Semercioğlu İngilizceden Türkçeleştirdi.
