Karin Karakaşlı

Kesablı yaşlı Ermeniler, muhaliflerce Türkiye’ye getirilip şov malzemesi olarak kullanıldı. “Türkiye Ermenilere kucak açtı” minvalinde haberler yapıldı. Vakıflıköy’e giden Karin Karakaşlı, olayın iç yüzünü yazdı.

Dinlerarası diyalog toplantılarının kalıp retoriklerine sığmıyor işte günlük hayat. Ve öyle bir ironi dayatıyor ki, benim diyen edebiyat eserinin kurgusu onunla yarışmaktan aciz kalıyor.

"Biz, gerçekten masallara inanan çocuklardık. Bugün beni hâlâ ayakta tutan o zamanki ruh halim... Saflıkla, dürüstlükle devam ettiğinde mutlaka mucizelerle karşılaşıyorsun. Zor bir hayatım oldu ama hiç mucizesiz, sevgisiz, heyecansız kalmadım. Hiç masalsız kalmadım."

Sabah karanlığında Yerevan sokaklarını süpürenler, köşebaşlarında çiçek satanlar, otellerde, bürolarda ve dükkânlarda temizlik işlerinden sorumlu olanlar; birkaç yönetici ve bir bakan... Ermenistanda cinslerarası eşitlik çabaları da eşitsizlik de sürüyor

Bizler Rumluk nedir bilmedik. Annem mesela, Elisabethtir adı, tanışan hiç Rum demezsin diyor menajer Pipis; Türk olarak büyüdüm. Bana gavur diyene dönüp bakmadım bile. Üzüldüm okuyunca ve düşündüm, nedir benim için mutlu azınlık hikâyesi diye...

Ermeni dilinde Erzuruma Garine denir. Garineli Kadriye Nine, torunlarına, çocuklarına Anadolunun dört bir yanından türküler okurdu; Erzurum hariç. Namazında niyazında öldü, ama, Ermeni Kiliselerinin kapısında durup baktı yalnızca...