Emperyalist güçlerin iktidar çatışmasının en yoğunlaştığı bölgede ve merkezinde bulunuyoruz, buna rağmen neden bölgedeki devrimci güçler, dünyaya kuruculuk, tarihe yol açıcılık zemini sunamıyor.

Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinden dokuz baro başkanı, toplumsal barış için öncelikle TCK 125-171. maddeleri arasında düzenlenen suçlar bakımından genel af çıkarılmasını önerdi, hazırladıkları genel af yasası tasarısını açıkladılar.

Hükümet ve Türk-İş yetkilileri, kamuda toplu iş sözleşmeleri görüşmeleri için bir araya gelecek. DİE verilerine göre, Türkiye ekonomisi yılın ilk üç ayında yüzde 7.4 oranında büyüdü. İtalyan Bakan Buttiglione, Türkiyede demokrasi olmadığını savundu.

Alithia haberinde, Kıbrısta çözüme ulaşılmazsa Türkiyenin AB toprağını işgal eden, kendi iç siyasetinde faşistleşen bir sisteme dönüşeceğeğini ileri sürdü. Çözüm halinde ise, KKTCnin refaha erişeceğini ve Türkiyenin AB üyesi olacağını yazdı.

UAÖ, ABD yönetiminin tutukladığı Iraklılara insanlıkdışı muamelede bulunduğunu; yüzlerce Iraklının ABDnin oluşturduğu çadır kamplarda tutulduğunu, aileleri ve avukatlarıyla görüştürülmediğini açıkladı; serbest bırakılan Iraklıların ifadelerine yer verdi.

İHD Genel Başkan Yardımcısı Alataş, Topluma Kazandırma Yasasının yeni bir pişmanlık yasası niteliğinde olduğunu, toplumsal barış getirmeyeceğini savundu; tüm siyasi suçlular için, ayrım yapılmadan, koşulsuz genel siyasi af çıkarılmasını istedi.

Türkiye, ABye yakınlaştığı sürece ABDden uzaklaşacaktır ya da AB tarafından dışlandığı taktirde Washingtonun hizmetine daha çok girecektir. Türkiyenin izlediği politika, aşığı ve kocasını birlikte idare etmeye çalışan bir zamparaya benziyor...

Özgür Hayat gazetesi yazarı Mutlu, Anarşistlerin önerisini Hemen, bu coğrafyada ne yapmamız gerekiyorsa buradan değiştirmeye başlayalım diye anlatıyor. Mutlu, Türkiyedeki anarşistlerin politik alanda daha çok görünmeye başladığını vurguluyor.

Bizde din alanı, devlet tarafından toplumun tektipleştirilmesinin ve kontrol edilmesinin temel bir aracı olarak kullanılmaktadır. Bunun sonucudur ki, Diyanet devasa bir bütçe ve kadroyla beslenip büyütülmektedir.

Türkiyenin izlediği politika, aşığı ve eşini birlikte idare etmeye çalışan bir zamparanınkine benziyor. Bu ilişkilerde Abdülhamitçi dış politika geleneğine karşın dengeyi tutturmak zordur. O nedenle her an trafik karışabilir. Dahası kan çıkabilir.

Latin Amerikadaki toplumsal duruma baktığımızda, Lula ve Guttierez gibi popülist başkanların yeni liberal dalgaya teslim olduğunu, Chavezin ve Bolivyada MASın alternatif oluşturmaya çalıştığı görülüyor.

CHPnin feminist bir parti olduğu yönündeki görüşleri samimiyetsiz bulan Ayman, Gülbahar, Arın, Akkoç, Tuncer, Keskin ve Koçali, Erkek bakışının hakim olduğu erkek bir parti nasıl kadın sorunlarına duyarlı olabilir diye soruyor.