Sandalcı, ilerlemiş yaşına karşın İHD İstanbul Şubesi'nin aktif bir eylem programını hayata geçirmeyi başarmıştı. Türkiye'de yaprak kıpırdamadığı dönemde İnsan Hakları Yürüyüşü düzenleyip en önünde yürüyordu. Polis barikatlarını, açan sihirli cümlesi "bu yasal bir yürüyüştür" diye başladıktan sonra "komut" gibi bir vurguyla biterdi:
"Yolu açın!"
Polis barikatı yavaşça çözülür, Emil Galip Sandalcı önde insan hakları savunucuları arkasında geçip giderlerdi.
Yılmayan bir kişilik
Emil Galip Sandalcı, 1922 yılında İstanbul'da doğdu. 1949'da girdiği İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde yükseköğrenimini tamamladıktan sonra, ABD'nin Michigan Üniversitesi'nde Eğitim Tarihi ve Felsefe Bölümü'nde master yaptı. Ardından, Harvard Üniversitesi'nde tarih, sosyoloji, antropoloji bilimleri üzerine çalışmalarda bulundu.
1956 yılında "Tercüman" gazetesinin açtığı köşe yazarlığı yarışmasında birincilik ödülü kazanan Sandalcı, böylece gazetecilik yaşamına başlamış oldu. Uzun süre bu gazetenin yazarları arasında yer alan Sandalcı, inançlarından, düşüncelerinden, olaylar karşısındaki tutumundan taviz vermediği için gazete yönetimiyle sık sık tartışma yaşadı. Sandalcı, sonunda bu nedenle gazeteden ayrılmak zorunda kaldı.
Her gazetede aynı Sandalcı
Tercüman gazetesinden sonra çalışmaya başladığı "Vatan" gazetesinden de aynı nedenlerle ayrılmak zorunda kalan Sandalcı'nın gazete yazarlığı, bu uzlaşmaz tutumundan dolayı sık sık kesintiye uğradı. Aralıklarla "Vatan", "Ulus", "Yeni Sabah", "Öncü", "Yeni Gazete", "Demokrat" gazeteleriyle, "Kim", "Tef", "Yarın", "Yedigün", "Güney" gibi dergilerde makaleler yazdı.
İnsan Hakları Derneği, Türkiye Yazarlar Sendikası gibi örgütlerde yönetici olarak çalışan Sandalcı, demokrasi savaşını, hem çalıştığı gazete ve dergilerde yazdığı yüzlerce yazısıyla, hem de üyesi olduğu demokratik dernekler aracılığıyla katıldığı mitinglerde, konferanslarda, basın açıklamaları ve yürüyüşlerde yaşamının sonuna dek sürdürdü.
Emil Galip Sandalcı, 1993 yılında yaşamını yitirdi.
(NA)
