Çocuk Vakfı Dünya Çocuk Hakları Bildirisi yayınladı. Şair Haydar Ergülen'in yazdığı ve okuduğu bildiri için toplanan çocukların arasına karıştım ya da tam olarak söylersek haddimi bilip bir köşede oturdum.
Ergülen Dünya Çocuk Hakları Günü vesilesiyle yayınlanan bildiriyi okumadan önce yaptığı konuşmada mülteci çocukların sorunlarına değindi, insan tacirlerinin elinde başka ülkelere kaçarken yaşam haklarının ellerinden alındığını hatırlattı.
Şiir formatında yazdığı bildiriyi neden yarım bıraktığını açıklarken çocukluk hakkını vurguladı.
"Şairler genellikle dünyanın bir sayfa, bir kitap olduğunu düşünürler. O sayfaya not düşerler. Kendilerinden sonra başka bir şair sürdürür...
"Bildiriyi yazarken zorlandım. Çocukların yaptığı gibi yarım bıraktım. Çocuklar da öyle yapar, yarım bırakır oyuna gider, yarım bırakır arkadaşlarıyla buluşmaya gider..."
Çocuğun sözü
Çocuk Vakfı'nın yetkilileri sahneyi çocukları dinlememiz için hazırlıyor, bense çocukların konuşmalarını etkinliğin başlamasını beklerken yaptıklarını düşünüyordum.
Kendi aralarındaki konuşmalardan anlaşılan etkinliğe hazırlık döneminin zorlu geçtiğiydi:
"Benim pankartım seninkinden büyük; Büyük ama yazısına bak, o küçük; Büyüklük değil yazı önemli; Ben okuyamıyorum ki karınca bile daha büyük yazar...
"Karikatür yapacağım da kabiliyetim yok; Ben kabiliyetliyim ama uğraşmak istemedim; Git ya, kalemim bitti zaten; Spreyle yap; Spreye para mı yetişir...
"İnternetten bakmışsın, kendim yazdın diye geçiniyorsun; En güzel bu yazmış, şiir yazmış, emek vermiş; Hiç emek vermedim, 10 dakikada yazdım; Burada neyi anlatmaya çalışmış; Yazın da kötü gerçekten..."
Dayanamayıp araya girdim, benim yazım daha kötü, dedim, "sonra ben bile okuyamıyorum."
Not defterimi alıp baktılar. "Doktor musun" dedi biri. "Değilim" dedim. "Doktorsun" dedi öteki.
Ben konuyu çocuk haklarına getirdim. Ama onlar gelmedi. Sonra biri söyledi: "Haklarımı kullanacağım."
Bana söz kalmadı.
"Çocuk deyip geçmeyin"
Ardından sahneye çıktı çocuklar, yanlarına yetişkinlerin gözlüğünü alarak. O gözlükle yazdıklarını okudular, yazısı kötü olanın ezberi kuvvetli, ezberi kötü olanın vurgusu iyiydi.
Özetle şunları söylediler. Özetle hepsi haklıydı.
"Her çocuğun yaşam hakkı vardır. Olmazsa doğal olarak yaşayamaz.
"Haksızlığa karşı çıkın çocuklar.
"Çocuklar ölürse devletin çocukları kalmaz.
"Eğitim hakkı istiyoruz.
"Çocuklar olmazsa huzur kalmaz.
"Çocuk deyip geçmeyin, onların da dünyası var.
"Çocuklar dövülmesin.
"Bir sürü çocuk çalışıyor. Onlara haklarını geri verelim.
"Çocuklar görmezden gelinmemeli." (YY)
