“Ev Kadınları Vardır”

İstanbul Fotoğraf ve Sinema Amatörleri Derneği (İFSAK) bünyesinde faaliyet gösteren İFSAK Belgesel LAB, bugün itibariyle fotoğrafçı Sevil Alkan’ın “Ev Kadınları Vardır” başlıklı belgesel fotoğraf projesini yayınladı.

14 ev kadınını 3 yıl boyunca mesleklerini icra ederken fotoğraflayan Alkan'ın başlangıç noktası annesi.

“Emeğinin karşılığı söz konusu ile edilmeyen 14 milyon kadın”

www.evkadinlarivardir.com adresinden bugün yayınlanmaya başlanan projede, fotoğrafçı Sevil Alkan şunları dile getiriyor:

Mutlu bir çocuktum. Annem, babam, kardeşim, evimiz… Çoğu erkek gibi babamla ev arasında hep biraz mesafe vardı. İşteyken de evdeyken de. 

Annem ise evin ruhuydu. Evin değişmezi, “hanımı”. Annem evin her şeyiydi. Annem evdi. Evin o girdap misali hiç bitmeyen işlerini yapan, yani babamın evle misafirlik bağını varlığıyla sağlamlaştıran bir ev kadını…

Türkiye’de yaklaşık 14 milyon ev kadını var. Aile bireylerinin içinde yaşadığı odalara ev denilmesini sağlayan, yani işleten ama devir edemeyen emekçiler. Emeğinin karşılığı söz konusu bile edilmeyen 14 milyon kadın.

Zengin ya da fakir, zorunluluktan ya da tercih sonucu… Ev kadını olunca emeğin yok sayılır. Zamanın, mutluluğun, sağlığın, bedenin, geleceğin kutsal bir göreve adanmıştır artık. Görülmezsin. 

Bunun için girdim bu işe. Görmek, duymak, evlere girip ev kadınlarının coğrafyasını anlatmak için. Annem dahil 14 kadının evinde günler geçirdim. Ev işleriyle boğuşurken, çocuklarını büyütürken, nadiren de olsa kendileriyle baş başa kalabildiklerinde onları fotoğrafladım. Çünkü: 

Ev Kadınları Vardır!

“‘Anne evi huzuru’nun emeği”

Projenin editörü Altan Bal ise Sevil Alkan’ın çalışmalarıyla ilgili özetle şunları söylüyor:

“Batıya doğru gittikçe gayet sıradan bir durumdur, aile evinden ayrılmak. Uzaktan gördüğümüz kadarıyla 20 yaşlardan sonra gerekli bir durumdur da. Bizde ise birey olabilmenin ilk ciddi savaşıdır ve yaşınızla da pek alakası yoktur. Aile evinden ayrılmak, anne-babaya karşı zorlu bir mücadeleyi gerektirir, ki kadınlar için daha çetin olur.

“Aradan yıllar geçip, yaşlar 35’lere gelince aile evine yapılan ziyaretlerin değeri bambaşka olur. Bir zamanlar ayrılmak için uğraştığınız aile evi her fırsatta içinde olmak istediğiniz huzur ortamına dönüşür.

“Bu huzuru da kısaca anne ile başlayan tamlamalarla özetleriz çoğu zaman; anne kahvaltısı, anne evi, anne huzuru, anne yemeği vb.

“Özetleriz de, bize huzur veren bu ortamın nasıl bir emekle, insan üstü bir kadın emeğiyle oluşturulduğunu bir türlü göremeyiz…"

(EKN)