YUSUF NAZIM'DAN
Vesile'nin Çaresizliği
Vesile henüz anasının karnındayken işittiği, doğduktan sonra da kulaklarını okşayan, ninnileriyle uyuduğu, ağıtlarıyla oyalandığı bir dilin çocuğuydu; çocuk ruhunu okşayan, anasının şefkatli dilinden mahrum bir şekilde öğrendiği Türkçesiyle okumaya çalışıyordu...