GÖNÜL İLHAN yazdı
Punta’ya Yağmur Yağıyordu, Alsancak Garı’na Yalnızlık
Yine bir keresinde; o kırmızı eylülde dünyanın dört bir tarafına saçılan üniversite arkadaşları şu dokuz numaralı peronda buluşup, hiç gelemeyecek olanların mateminin gizlendiği gülüşleriyle sarmaş dolaş olup, bütün gençlik anılarını döküp saçmışlardı buralara.