Duygu’lu ve Duygu’suz yıllar...

"Ölüm geliyor aklıma birden ölüm/ Bir ağacın gövdesine sarılıyorum." 

Cemal Süreya

19 Nisan Duygu Asena'nın doğum günü.

Yıllar ne çabuk geçiyor. 19 yıl önce olmalı... İstanbul’da “Turizm Zirvesi” toplantısına katılmış, kitaplarından çok şey öğrendiğim Duygu Asena ile tanışmıştım. Bu kıymetli tanışmanın hevesiyle de onu Giresun’a davet etmiştim.

Ve bir yıl sonra Trabzon Havaalanı’nda karşıladık Duygu Asena'yı. Geç saatte Giresun’a gelmemize ve yol yorgunluğuna rağmen, valizini konaklayacağı otele bırakıp şehri gezmesi, onun görüp öğrenerek zamanı değerlendirmesinin örneğiydi.

O yıllarda faaliyette olan Çınar Kafe’de yoğun katılımla gerçekleştirdiğimiz söyleşi ve imza etkinliği bizi de, onu da memnun etmiş, artık ona “Duygu Hanım” yerine “Duygu Abla” demeye başlamıştım.

Üç gün boyunca ona Giresun Adası'nı,  Giresun Kalesi’ni, Kulakkaya Yaylası'nı, Bulancak İskele'sini ve sahilleri gezdirmek bizim için de, onun için de keyifliydi. Bizleri ve Giresun’u çok sevmiş, dönemin valisi,  sonraki yıllarda CHP milletvekili olan rahmetli Ali Haydar Öner ile eşi Leyla Öner de Duygu Asena ile yakından ilgilenmişlerdi.

Döndüğünde ise Cumhuriyet gazetesinde, bir doğa felaketi projesi olan “Karadeniz sahil yolu”nun doğaya, denize ve bölge insanına vereceği zararları içeren uzun bir yazı yazmıştı.

Türkiye’de “kadın hareketi”ne önemli katkılarıyla bildiğimiz Duygu Abla, Giresun ziyaretinden üç yıl sonra çağın hastalığı kansere yakalanıp 2006’da yaşamını yitirdi.

Geriye dönüp baktığımda şöyle diyorum: İyi ki okudum Duygu Asena’nın kitaplarını. İyi ki tanıdım kalemi kuvvetli ve kalbi güzel Duygu Abla’yı. İyi ki anılarımız oldu ve bizde iz bıraktı. İyi ki Duygu geçti bu “Duygusuz” dünyadan.

Duygu, diyorum, bir ağacın ve Duygu'nun gövdesine sarılıyorum.

(SY/EMK)