Kapitalist sistem 60’lı yıllarda dünya çapında kitlelerin ayaklanmalarıyla sarsıldı. Gençler, kadınlar, işçiler ve ezilen tüm sosyal katmanlar daha fazla hak, daha fazla özgürlük için sokakları, meydanları doldurdular, okulları, fabrikaları, evleri işgal ettiler, egemen güçleri protesto ettiler.
Vietnam’da once Fransa daha sonra ABD tarafından sürdürülen barbarlık ise işin tuzu biberi oldu. 60’lı yılların en karekteristik özelliklerinden birisi de Vietnam’la dayanışma eylemleridir.
Bu eylemlerin olumlu sonuçları olmadı değil. 70’li yılların yarısında Vietnam’daki pis savaş sona erdi. Kapitalist ülkelerdeki sosyal haklarda belirli bir genişleme oldu. Ama bunlar, sisteme kökten karşı olan radikal solcuları tatmin etmedi. Onlar, kapitalist sistemi kısa sürede yerle bir edecek yol ve yöntemleri aramaya başladılar.
İşte bunun için silaha sarıldılar. ‘Köy veya şehir gerillacılığı’, ‘halk savaşları’ o dönem solunun tartıştığı konuların başında gelir. Bunun sonucunda birçok ülkede silahlı eylem yanlısı gruplar türedi. Bunlardan birisi de Federal Almanya’daki (Batı Almanya) Rote Armee Fraktion (RAF).
Türkçe'ye Kızıl Ordu Fraksiyonu olarak ya da liderlerinin isimlerine atfen "Baader-Meinhof grubu" olarak da çevrilen bu örgüt bir şehir gerilla grubu olarak 1970 yılında Federal Almanya’da kuruldu. "Şehir gerillacılığının konsepti" başlığını taşıyan ilk manifestosunda emperyalist merkezlerdeki savaşın silahlı eylemler olmadan başarıya ulaşamayacağı ilan ediliyordu.
RAF ilk silahlı eylemini 1972 yılı Mayıs ayında Federal Almanya’daki ABD üslerine karşı bombalı eylemlerle başlatıyordu. Bu eylemlerin sonucunda örgütün liderleri tutuklandı ve uzun süreli hapis cezalarına çarptırıldılar. Ne var ki protesto eylemleri açlık grevleri biçiminde hapishanelerde de sürdü gitti. Öte yandan hapishane dışında da işveren örgütlerinin yöneticilerinin ve politikacıların kaçırılmasi biçimindeki eylemlerin ardı arkası kesilmedi.
RAF arşivleri araştırmalar açık
Her duruşma kamuoyunda geniş ölçüde yankılanıyordu, görülmedik hukuki skandallara yol açıyordu. RAF liderlerinin hapishanede kuşkulu biçimlerde intiharları hâlâ tam anlamıyla günışığına çıkarılamadı. Ne var ki 90’lı yılların başında yolun sonu gözükmüştü. RAF örgütü, 1992 yılında eylemlerine ve 1998 yılında orgütsel varlığına son verdi.
Batı Avrupa’daki sol hareketin yakın tarihinde cereyan eden bu olaylar doğal olarak birçok yayın faaliyetinin konusu oldu. Ancak RAF’ın arşivi şimdiye dek bir türlü günışığına çıkarılamamıştı. Koleksiyonun toplanıp tamamlanması ve dijita hale getirilmesi , Amsterdam doğumlu, kendisi de bu örgütün üyesi olan ve bir süre (1973-1980) Batı Almanya’da tutuklu kalan Ronald Augustin’e nasip oldu.
Uluslararası Sosyal Tarih Enstitüsü (USTE)’nde bulunan RAF koleksiyonunun içeriği kısaca şöyledir: Yayınlar, röportajlar, bildiriler, politik açıklamalar, iç tartışmaları da içeren dökümanlar, mektuplar, tartışma metinleri, basın açıklamaları, raporlar, broşürler, başka ülkelerdeki grup ve kişilerden gelen ve RAF’ın tarihine ışık tutan belgeler vb.
Koleksiyonu oluşturan dökümanların edinildiği veya ilgili olduğu kişiler şöyle: Brigitte Asdonk, Ronald Augustin, Andreas Baader, Wolfgang Beer, Monika Berberich, Christa Eckes, Gudrun Ensslin, Manfred Grashof, Eva Haule, Sieglinde Hofmann, Irene Goerges, Christian Klar, Hanna Krabbe, Horst Mahler, Ulrike Meinhof, Holger Meins, Brigitte Mohnhaupt, Irmgard Möller, Helmut Pohl, Astrid Proll, Jan-Carl Raspe, Carmen Roll, Petra Schelm, Ingrid Schubert, Heidi Schulz, Günter Sonnenberg, Ilse Stachowiak, Rolf-Clemens Wagner, Stefan Wisniewski ve diğerleri.
Enstitü’müz RAF’ın arşivini araştırmalara açmakla yakın tarihimizdeki radikal sol hareketlerle ilgili bilimsel çalışmaların artmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Yakın tarihte milyonları peşinden sürükleyen Sol’un günümüzde dünya çapında yaşadığı gerilemenin nedenleri ve sonuçları üzerinde düşünmek için radikal solun silahlı biçimlerinin incelenmesi zorunludur.
Olan biteni anlamak...
Bu, sadece olan biteni anlamak anlamında değil, önümüzü görebilmek ve solun gelecekte oynayabileceği rolü anlayabilmek açısından da gereklidir.
RAF arşivini incelemek herhangi bir izine tâbi değildir.Bin 161 dökümandan oluşan koleksiyonun toplam sayfa sayısı 17 bin civarındadır.Dökümanların dili büyük ölçüde Almanca olmakla birlikte , İngilizce, Fransızca, Hollandaca ve İspanyolca olan dökümanlarda mevcuttur.. Daha geniş bilgi için aşağıdaki internet adresleri taranabilir:
Uluslararası Sosyal Tarih Enstitüsü, ana sayfa (İngilizce)
Türkiye Bölümü (ZDNZ)