Gazi Üniversitesi, İzmir Üniversiteleri, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Trakya Üniversitesi ve Uludağ Üniversitesi öğretim elemanları dernekleri ile Samsun Akademik Elemanlar Derneğinin açıklamasında; imam hatip lisesi mezunlarına üniversite girişinde imtiyaz tanıyan yeni yasa tasarısını da eleştirdi.
İmam hatip liseleri, ülkenin din adamı gereksinimini karşılamaya yönelik meslek liseleridir. Kısa, orta ve uzun vadeli hedefler doğrultusunda bu amaca hizmet etmek durumundadırlar. Mezunlarının kendi alanlarında akademik eğitim almalarının önünde herhangi bir engel bulunmamakta, aksine kolaylıklar sağlanmaktadır denilen açıklamada, hükümetin yasa tasarısını geri çekmesi istendi.
Amaç, seçmeni memnun etmek
Açıklamada şu ifadeler yer aldı:
* Milli Eğitim Bakanlığı'nın hazırladığı Yükseköğretim Yasa Tasarısı'na karşı, başta öğretim üyeleri olmak üzere tüm üniversite bileşenlerinin ve toplumun sert tepkiler göstermesi nedeniyle bu tasarının TBMM'nden kolaylıkla geçirilemeyeceği anlaşılmıştır.
* Irak'a asker gönderme yetkisini meclisteki sayısal çoğunluğuna dayanarak kayıtsız şartsız eline geçirmiş bulunan AKP hükümeti, Irak'a asker gönderilmesinden hoşnut olmayan seçmenlerini memnun etmek amacıyla imam hatip lisesi mezunlarına üniversite girişinde imtiyaz tanıyan yeni bir yasa tasarısını yasalaştırmaya çalışmaktadır.
* Sayın Başbakan'ı, hükümet üyelerini ve AKP milletvekillerini anayasamıza ve eğitim bilimine aykırı olan bu yasa tasarısını geri çekmeye çağırıyor, yaratacağı toplumsal sonuçlar konusunda kamuoyumuzu uyarıyoruz.
YÖK Kanunu ile ilgili eleştiri ve öneriler
Öğretim elemanları derneklerinin YÖK kanunu ile ilgili eleştiri ve önerileri ise şöyle:
1. YÖK ile gerek kurumsal ve gerekse mevzuat açısından var olan tartışmalar 12 Eylül süreçlerinin bir uzanımı olarak gündemde durmaktadır.
2. YÖK tartışmalarına ilişkin yakın dönem çalışmaları, Eylül 2001 57. Hükümet taslağından günümüze uzanan 59. Hükümet taslağına değin 3 farklı metnin tartışıldığı bir süreci oluşturmuştur.
3. Varolan yasa taslaklarının ortak özelliği, Türkiye'de Yükseköğrenim hizmetlerinin özelleştirilmesini amaçlayan uluslararası hukuki düzenlemelerle uyumlu neoliberal politikaların hayata geçirilmesine yönelik olmasıdır.
4. Bu tartışmalarda odak olan siyasi ve akademik elit, Türkiye'de üniversite sorununu üniversite bileşenleri olan öğretim elemanları, öğrenciler ve üniversite çalışanlarından soyutlayarak gerçekleştirme yolunu tercih etmişler ve değerlendirme ölçütleri belirsiz sanal bir ortam ve tartışmaya sürüklemişlerdir.
5. 58. ve 59. AKP Hükümetleri, tartışmaya sunduğu taslaklarında göreli bir demokratikleşme görüntüsü vermekte, buna karşın TBMM çoğunluğuna dayanarak üniversitelerin siyasallaştırılmasını hedeflemektedir.
6. Türkiye Cumhuriyeti demokratik, laik, sosyal hukuk devletidir. Bu temel ilkeleri özünde barındırmayan yasal düzenlemelere karşıyız.
7. Öğretim Elemanları Dernekleri, Milli Eğitim Bakanı Sayın Hüseyin Çelik ile 27.09.2003 tarihinde yapılan toplantı sonrasında ortak çözüm üretme süreçlerine yeterli bir katkının yapılamayacağını anlamış bulunmaktadır.
8. Üniversitelerarası Kurul aracılığı ile görüş üretmeye çalışan üniversite yönetimlerinin, üniversite içinde, demokratik bir diyalog oluşturma yeterliliğinin bulunmadığı da gözlenmektedir.
9. Bu saptamalar ışığında üniversite bileşenlerinin önemli bir bölümünü temsil etmekte olan öğretim elemanları dernekleri, toplumsal sorumluluklarının bir gereği olarak, görüş oluşturma ve bildirim görevini yine de yerine getirme kararlılığındadır. Bu amaçla , kendi içinde bir bütün olan aşağıdaki temel ilkeleri kamuoyuyla paylaşmak istiyoruz.
a) Yükseköğretim yasası bilim özgürlüğünü güvence altına almalıdır.
b) Üniversiteler özerk, katılımcı, laik demokratik ve çağdaş bir yapıya kavuşturulmalıdır.
c) Üniversitelerin hedeflerini saptayıp gerçekleştirilebilmeleri için akademik özgürlük, idari ve mali özerklik sağlanmalıdır. Bu özerklik, saydamlık ve hesap verebilirlik içermelidir.
d) Üniversite ve Yükseköğretimin işleyişi, iktidarın siyasi müdahale alanı olmamalıdır.
e) Yükseköğretim Üst Kurulları, üniversiteler arasında, üniversitelerle toplum arasında eşgüdümü sağlar.
f) Üniversitelerarası Kurul, üniversite kurulları, rektör, dekan, bölüm ve anabilim dalı başkanı ve diğer yönetim/denetim makamlarının seçilme süreçleri demokratik ve katılımcı olmalıdır.
g) Üniversitede karar alma yetkisi kurullara, bu kararları yürütme yetkisi ise seçilmiş görevlilere verilmelidir.
h) Akademik yükseltme ve atama kararları tamamen bilimsel veri ve ölçütlerle oluşturulmalı, ideolojik/siyasi ölçütler, telkin ve baskı söz konusu olmamalıdır.
i) Yükseköğretimde fırsat eşitliği Anayasal bir haktır. Parası olana herhangi bir imtiyaz/öncelik tanıyan, dar gelirli gençlerin eğitim hakkını zedeleyen girişimler kesinlikle kabul edilemez. Yükseköğretim parasız olmalıdır.
10. Bu ilkeleri bir bütün olarak içermeyen çalışmalar Öğretim Elemanları Dernekleri tarafından ortak çalışma ve eylemlilik alanı olarak kabul edilmeyecektir. (BB)