"Milyonlar aç milyonlar işsiz, yaşasın kürüsel direnişimiz!"
IMF ile iktidar partileri arasında kuvvetli bağı da şu slogan ifade ediyordu:
"Kurt - Kurt - Arı, Kahrolsun IMF iktidarı."
Geldiği günden beri, kendisine geniş bir hayran kitlesi yaratan Kemal Derviş, ilk kez hak ettiği yeri ve beslendiği ideolojik damarlarıyla birlikte selamlanıyordu:
"Ne IMF Ne Derviş, Genel Grev-Genel Direniş!"
Özal ile birlikte zirvedeki yerini alan ekonomik düzen de 1 Mayıs alanlarında özetleniyordu:
"Çalışandan Aldılar, Hırsıza Verdiler."
Çalışanların "kuzu" olmasını isteyenlere de mesajlar vardı:
"Ekmek Yoksa Barış Da Yok!"
Arabesk de "direnişe" davet ediliyordu. Orhan Gencebay'ın ünlü bestesi 1 Mayıs'ta küresel hale geliyordu:
"Yeni Bir Dünya İçin; Batsın Bu Dünya!"
Tabii, 1 Mayıs klasikleri de alanlardaydı:
"Yaşasın 1 Mayıs", "Kurtuluş Yok, Tek Başına, Yumruktan Ve Zincirden; Ya Hep Beraber Ya Hiç Birimiz", "Emeğin Birliği Sermayeyi Yenecek".
1970'li yılları "Ne Amerika Ne Rusya" ile tamamlayan siyasi hareket, İşçi Partisi haline gelince, hece değişikliği yapmıştı:
"Ne ABD, Ne AB, Bağımsız Türkiye."
(NA/NU)