Herkes İçin Eğitim (EFA) 2009 Raporu'nu yayınlayan Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), tüm dünyada eldeki verilere göre 500 binden fazla çocuğun eğitim sistemi dışında olduğu 17 ülkeden birinin Türkiye olduğunu açıkladı.
2006 verilerine göre yaklaşık 700 bin çocuğun okula gitmediğini vurgulayan örgütün 2015 öngörülerine göre Türkiye'de bu sayı değişmeyecek. Oysa Yemen, Bangladeş, Mozambik, Brezilya, Senegal ve Irak'ın listeden düşeceği görülüyor.
Ayrıca, Orta ve Doğu Avrupa bölgesindeki 8 milyon okuma yazma bilmeyen yetişkinin dörtte üçü Türkiye'de.
Uzun vadede gelen hasar
"Eşitsizliklerin Üstesinden Gelmek: İyi Yönetişim Neden Önemli" başlığını taşıyan rapora göre varsıl ve zengin ülkeler arasında çocukların eğitim olanakları açısından varolan farklar genişliyor. Rapor ülke içindeki eşitsizliklere de dikkat çekiyor.
UNESCO yöneticisi Koitchiro Matsuura "Ekonomi çöktüğünde etkileri hemen görülüyor ve hükümetler harekete geçiyor. Eğitim sistemi çöktüğündeyse sonuçlar kısa vadede görünmese de eşit derecede yakıcı oluyor" dedi.
"Eğitimdeki eşitsizlikler yoksulluk, açlık ve çocuk ölümlerini besliyor; ekonomik kalkınmanın da önünü tıkıyor."
Dezavantajlı gruplar
Rapora göre kalkınmakta olan ülkelerde her üç çocuktan biri –toplam 193 milyon çocuk ilköğretim çağına geldiğinde yetersiz beslenme nedeniyle beyin gelişimini tamamlamamış oluyor.
- İlköğretim çağındaki 75 milyon çocuk eğitim sistemi dışında.
- Varsıl ülkelerde çocukların yaklaşık üçte biri üniversiteye giderken Sahra-altı Afrika'da ilkokulu bitirenlerin oranı bundan az.
- Zenginlik tek kriter değil. Kız çocukları geride bırakılmaya devam ediliyor. Etnik köken, ırk, inanç nedeniyle eğitimde ayrımcılık sürüyor.
Özel sektörle olmaz
Raporda hükümetlerin eşitlik ve sosyal adalet konusunda daha fazla çaba harcaması talep ediliyor.
Bunun için temel eğitimin tamamen parasız hale getirilmesi, kamu yatırımlarının artırılması, kız çocukları ve dezavantajlı grupların öncelenmesi ve eğitim kalitesinin artırılması gerekiyor.
UNESCO, Latin Amerika'da başarılı örnekleri bulunan yoksullara gelir yardımı gibi uygulamaları önerirken devletin eğitimle ilgili yükümlülüklerini özel sektöre devretmesinin fayda sağlamadığını vurguluyor.(EÜ)
