Örgüt, Avrupa ülkelerine çağrıda bulunarak, "CIA'in tutukluları işkence, kötü muamele ve 'kayıp ' edilme riskiyle karşı karşıya kalabilecekleri ülkelere gizlice nakletmek için yaptıkları uçuşlara yardımcı olmak için topraklarının kullanıldığına dair iddiaları" vakit geçirmeden kapsamlı olarak soruşturmasını istiyor.
"Elde edilen son bilgiler, medya ve sivil toplum kuruluşlarının CIA'nin teslimat için kullanıldığı yolundaki bilgileri doğrulamaktadır. UAÖ bu altı uçağın uçuşlarının yalnızca bir bölümüne sahiptir; CIA'in yaklaşık 30 uçak kiraladığı bildirilmektedir.
"Avrupa ülkeleri bu uçakların kendi topraklarında iniş, yakıt ikmali ve kalkış yapmasına izin vermişlerdir. Uluslararası hukuk ve standartlara göre tüm devletler işkence yasağı ve uluslararası hukukun diğer mutlak kurallarının ihlal edilmesini sona erdirmek için işbirliği yapmalıdır. Ayrıca, bu tür ihlallerin yapılmasına yardım etmekten kaçınmalıdır."
İrlanda Bakanı "Kanıt varsa, derhal araştıracağım" demişti
ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice, geçen hafta, İrlanda Dışişleri Bakanı Dermot Ahern'e, Shannon havaalanının "istenmedik" amaçlar için ya da terör zanlıları için bir transit noktası olarak kullanılmadığına dair güvence vermişti.
Bakan Ahern de, CIA uçaklarının Shannon havaalanını kullanmalarıyla ilgili sorulan soruya, "Bu uçuşlarla ilgili kanıtı olan kimse varsa beni arasın; derhal araştırılmasını sağlayacağım" demişti.
UAÖ ise, CIA'in kiraladığı 6 uçağın Eylül 2001-Eylül 2005 arasındaki uçuş kayıtlarını ele geçirdiğini açıkladı; Ahern'e bir de kanıt sundu:
"Örneğin, 17 Şubat 2003'te Gulfstream IV, N85VM, Abu Omar'ı Ramstein'den alıp Kahire'ye götürdükten sonra, 18 Şubat saat 05:52'de Shannon'a vardı.
"ABD Federal Uçuş İdaresi'nin bu döneme ait kayıtlarına göre, bu uçaklar Shannon'a 50 kez iniş ve 35 kalkış yapmıştır. Bu da bazı uçuşların gizli tutulduğunu düşündürüyor. Her ne kadar Shannon havaalanı ABD ordusu için bir yakıt ikmal noktası olarak kullanılıyorsa da, bu uçakların hiçbiri askeri nakil uçağı değildi. Bu dönem içinde toplam 6 uçak, Avrupa giriş ya da çıkışlı olan yaklaşık 800 uçuş yaptı."
Örgütün, Bölgesel Programlar Direktörü Claudio Cordone, Rice'ın tutukluların bir ülkeden başka bir ülkeye yasal işlem yapılmadan transfer edilmesinin uluslararası hukukta yeri olduğunu iddia etmesine yanıt olarak şunları söyledi:
"Tutukluların işkence ya da kötü muamele görebileceği ülkelere götürmenin, sözde 'diplomatik güvence' olsun olmasın, uluslararası hukukun doğrudan doğruya ihlal edilmesi anlamına gelir. Bu güvenceler anlamsızdır. Sistematik işkence uyguladıkları bilinen ülkeler bu tür uygulamaların var olduğunu her zaman inkar ederler."
UAÖ'nün kayıtlarını açıkladığı uçaklardan dördü şunlar:
Boeing 737-7ET, kuyruk numarası N313P (daha sonra N4476S olarak yeniden kaydedildi). 32 koltukla 6 uçağın en büyüğü. Sahibi, N379P'nin de sahibi olan CIA'nin paravan şirketi Premier Executive Transport Services. N313P aralarında Afganistan'ın da bulunduğu ABD askeri üslerinde sıklıkla görüldü.
Gulfstream V: Kuyruk numarası N379P (daha sonra N8068V, ondan sonra da N44982 olarak yeniden kaydedildi). Bu uçak Guantanamo'daki ABD gözaltı merkezine elliden fazla uçuş yaptığı için lakabı "Guantanamo Körfezi Expresi" idi. Ayrıca Ahmed Agiza ve Mohammed al-Zari'nin İsveç'ten Mısır'a teslim etmek için CIA bu uçağı kullanmıştı.
Gulfstream III: N829MG (daha sonra N259SK olarak yeniden kaydedildi). Bu uçak çifte vatandaşlığı olan (Suriye ve Kanada) Maher Arar'ı ABD'den 13 ay boyunca gerekçesiz gözaltında tutulduğu ve işkence gördüğü Suriye'ye götürdü. Maher Arar Ekim 2003'te serbest bırakıldı.
GulfstreamIV, kuyruk numarası N85VM (Daha sonra N227SV olarak yeniden kaydedildi). Bu uçak, Abu Omar'ı İtalya'da kaçırıldıktan sonra Almanya'dan Mısır'a götürdü, oradan dönüşte de Shannon'a uçtu. Uçağın seyir defterinde Afganistan, Fas, Dubai, Ürdün, İtalya, Japonya, İsviçre, Azerbaycan ve Çek Cumhuriyeti'ne de uçtuğu görülüyor. (TK)
