1994'tü, Kasımdı ve sonbahar renklerini yaşıyorduk. Hüzünlü bir sararmışlık çökmüştü şehrimizin her köşesine. Biz, bu tonu biraz ışıklandıralım istedik ve şalteri açtık. Aslında bu işin özeti de budur: Şehrin doğal rengine dokunmadan, ona can, kan, umut, neşe, mutluluk; yeni bir hava katmak.
Asıl ışıklandırma çalışması ise 1995'in Şubatında gerçekleşti.
Geçtiğimiz on yılda, her sezon daha da parlaklaştırarak yaymaya çalıştık bu ışığı. Bu on yılda Manisa'yla beraber büyüdük, bir hayatı paylaştık ve ustalaştık. Kasetler ve kasetçalarlarla, Manisa merkeze yönelik başlayan yayıncılığımız şimdi gelişmiş teknolojinin ürünü en iyi bilgisayarlarla dünyanın her noktasına ulaşabiliyor. Radyo Hiraş takımı, günün yirmi dört saati iş başında. Yer yüzünün bütününe seslenmek kolay iş değil tabii ki...
Şimdi web üzerinden ulaştığımız dünya, yakın bir gelecekte uydu bağlantısıyla erişeceğimiz bir alan olsun istiyoruz. Bugünkü yaratıcı ve yetenekli kadromuzla bunu er geç gerçekleştireceğiz.
İlk yayın günümüzden başlayarak bizimle birlikte çalışıp da şimdi hayatın başka alanlarında görev yapan tüm radyo yayıncısı ve çalışanı arkadaşlarımıza bu on yıldaki destekleri ve hayat arkadaşlıkları için teşekkür ederiz.
Reklam verenlerimiz ve 10 yıldır beraber yol aldığımız dinleyicilerimiz de bizim hayat kaynağımız.
Biliyoruz ki frekans çubuğunu paylaştığımız sektör ortaklarımız; o çubuğa renk ve rekabet getiren diğer yerel radyolar olmasa, bu iş bu kadar zevkli olmazdı. İyi ki varlar.
10. yaşımızı kutlarken, bir yerel radyonun her geçen gün yenilenmesi ve onun, Manisa'daki tek dünya radyosu olma yolundaki başarısına ikinci bir örnek bulunmaması da gururumuzu iyiden iyiye arttırıyor.
"Hayatın Frekansı"nda beraber olduğumuz herkese hayat dolusu teşekkürler... (ŞU/BB)
* Şule Uygur, Radyo Hiraş Genel Müdürü
