Planda, Gazimağusa'nın (özel rejime ve muhtemelen ortak devlet kontrolünde bulunacak limanı hariç), Güzelyurt (kuzeye bakan deniz bölgesi hariç) ve köylerinden bazılarının iadesi öngörülüyor
Haritalarda, Maronit köyleri Karpaşa, Özhan (Asomatos), Yılmazköy (Şillura) ve Mesarya bölgesi, Değirmenlik (Kithrea) hariç Rum tarafına dahil ediliyor. Buna paralel olarak Akıncılar (Luricina) ve diğer karışık olmayan Türk köylerini Türk bölgesiyle bağlayan hatlar oluşturuluyor
Plan için önerilen ilk haritada Pile, Mormenekşe (Limnia), Dörtyol (Prastio) ve Dillirga bölgelerinde düzenlemeler içeriyor ancak, Karpaz bölgesine dokunulmuyor.
Diğer haritada ise, Sipahi (Ay Triada), Yenierenköy (Yalusa), Dipkarpaz-Apostopolos Andreas'ı içine alan bir bölge oluşturuluyor ve idari açıdan Rum bölgesi olarak gösteriliyor.
Önerilen ilk planda, Kıbrıs Türk bölgesinin toprak oranının yüzde 28.5, ikinci öneri de ise, yüzde 28.6 olması öneriliyor.
Gali Haritası
Kıbrıs sorununa çözüm bulmak amacıyla 1. tur görüşmeler 18 Haziran 1992'de New York'da başladı.
BM Genel Sekreteri Butros Gali bu turda Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Denktaş'a kendi adıyla anılan bir harita sundu.
"Harita olmayan Harita" (Non paper) diye anılan bu haritaya göre Türk tarafına yüzde 28.2 oranında bir toprak bırakılıyor; Güzelyurt da dahil olmak üzere 37 Türk köyünün Rumlara verilmesi, Karpaz'da bir Rum kantonunun oluşturulması isteniyor ve on binlerce Rum'un Kuzey'e dönmesi öngörülüyordu.
KKTC Cumhurbaşkanı Denktaş bu haritayı reddederek ancak bir paket anlaşma çerçevesinde toprakta yüzde 29(+) oranına inebileceğini ve bu oranın içinde Güzelyurt bölgesinin bulunmasının şart olduğunu açıkladı.(NK/BB)
