Umut Otobüsü'nün ardından, web sitesinde kayıpların fotoğraflarını yayınlayan ve uyarıcı mesajlar veren dernek, kayıp yakınlarının da sesi oluyor.
Dünyada her 40 saniyede bir kişinin kaybolduğuna dikkat çekilen sitede, yakınları kaybolanların ne yapması gerektiğine ilişkin bilgi veriliyor ve kaybolma nedenleri anlatılıyor.
Kayıpların yüzde 35'inin İstanbul'da olduğuna işaret edilirken, kayıpların yüzde 55'inin 13-35 yaş grubunda olduğu, yüzde 80'inin ise ya ilkokul mezunu olduğu ya da okuma yazma bilmediği bildiriliyor. Her yıl 500 dolayında kayıp müracaatının yapıldığı, ancak bu rakamın 17 Ağustos 1999 depreminin ardından arttığı kaydediliyor.
Annenin feryadı
Kaybolduğunda 23 yaşında olan oğlu Abdülhamit Özbilici'nin yaklaşık 10 yıldır yolunu gözleyen anne Aysel Özbilici'nin yürekleri parçalayan açıklamaları da sitede yer alıyor.
22 yaşına kadar büyüttüğü oğlunun bir anda ortadan kaybolduğunu belirten anne Aysel Özbilici, "Yıllardır çocuğum yok. Anasının kuzusunu çekip aldılar yüreğinden. Her akşamüstü, gün batmadan eve gelirdi. Pencereden yolunu gözler, salınışını, endamını izlerdim. Kapıyı çalışından bilirdim onun geldiğini. Zihinsel özürlüydü ama hayat doluydu. Onu çok özledim. Şimdi yüreği yanık bir ana olarak, bütün analardan yardım istiyorum" diye feryat ediyor.
Maddi sorunlar kayıp nedeni
Web sayfasında, çocukların kaçırılma nedenleri "fuhuş amacıyla, evlat edinmek için, cinayet, dilendirmek amacıyla, organ ticareti için, uyuşturucu işinde kullanmak amacıyla" diye sıralanıyor.
Kayıp sebepleri arasında ise "ailedeki geçimsizlik, maddi sorunlar, alacaklılarından kaçmak, askerlikten kaçmak, sevgiliye kaçmak, düşmanlarından kaçmak, şöhret olmak, polisten kaçmak' yer alıyor.
Kayıplar arasında çok sayıda zeka özürlü, yaşlı, düşkün ve akıl hastasının bulunduğu da bildiriliyor.
Herkesin başına gelebilir
Web sitesinde, kaybolmaların önüne geçilebilmek için şu tedbirlerin alınması gerektiği vurgulanıyor:
* Daima çocuğunuzun en son fotoğrafına sahip olun. Parmak izine sahip olun. Çocuğunuzun arkadaşlarını ve ailelerini tanıyın.
* Arkadaşlarının adını, telefon numarasını ve adres bilgilerini içeren bir defteriniz olsun. Eğer mümkünse, ailesinin iş telefonlarını da deftere yazın. Çocuğunuzun bu bilgilerinin bulunmadığı bir yere gitmemesi için bir yöntem bulun.
* Çocuğunuzun programını bilin; okula gittiği ve döndüğü saati, normal yolculuğunun güzergahını ve süresini bilin. Çocuğunuza özel bir ID Kartı (Kimlik kartı) üretin ve o kartı devamlı taşıması için ikna edin.
* Çocuğunuzun DNA'sını belirleyecek birşeyini (Kan, saç teli gibi...) muhafaza edip, alındığı tarihi de unutmayın.
* Çocuğunuzun sizinle nasıl irtibat kurabileceğini belirleyin. Bu bilgi, onun ID kartında bulunabilir. 'Bunlar benim çocuğumun başına gelmez' diye asla mazeret üretmeyin.
* Çocuğunuzun arkadaşlarının ailelerini kontrol edin ve onlara çocuğunuzu aradığınızı söyleyin. Okulunu, kreşini veya yuvasını bilgilendirin. Arkadaşlarını ve komşularını kontrol edin. (YE)
