Türkiye'de Yeşilçam denince akla ilk gelen isimlerden biri Adile Naşit'in bugün (11 Aralık) 33. ölüm yıldönümü.
Babası, annesi, büyükannesi, dedesi, dayıları, kardeşi... Sahne sanatları ve müziğin farklı alanlarında dönemin isim yapmış önemli kişileri. Yani aileden sanatçı Adile Naşit.
O, seyirciyle bağ kurarak "ünlü" oldu. Hiç başrol oynamamasına rağmen büyük kitleler tarafından tanınıp sevildi.
Gerçek adı Adela Özcan olan sanatçı, 17 Haziran 1930'da İstanbul'da doğdu.
Babası tiyatronun efsane isimlerinden tuluatçı "Komik-i Şehir" Naşit Bey, annesi kantocu Amelya Hanım, büyükannesi kantocu Küçük Verjin, dedesi kemani Yorgi Efendi, dayıları tuluatçı-düettocu Niko ve kemani Andre, kardeşi tiyatro-sinema oyuncusu Selim Naşit...
Selim-Adile Naşit kardeşler.
Kısaca, kanında "oyuncu"luk olan bir sahne sevdalısı Adile Naşit...
Adile Naşit, ilk ve orta öğrenimini bitirdikten sonra 14 yaşında okuldan ayrıldı.
1944'te tiyatroya, 1947'de sinemaya başladı
Naşit Bey'in Muhsin Ertuğrul'a oyuncu olması için götürdüğü Adile Naşit, babasının 1943'te ölümünün ardından oyuncu olmaya karar verdi ve 1944'te çocuk oyunlarıyla tiyatroya başladı.
1948'den 1951'e kadar, komedi oyuncuları Aziz Basmacı ve Vahi Öz'le kurdukları toplulukta çalıştı.
Sinemaya, 1947'de "Yara" filmiyle adım atan sanatçı, 1950 yapımı müzikal film, "Lüküs Hayat" ile dikkati üzerine çekti.
1950'de tiyatro sanatçısı Ziya Keskiner'le evlendi. Çiftin 1952'de dünyaya gelen oğulları Ahmet, kalbindeki delik nedeniyle 16 yaşındayken hayata veda etti.
Naşit, 1954'te Muammer Karaca Tiyatrosuna girerek, burada 6 sene kadar görev yaptı. Sanatçının eşi ve kardeşiyle 1961'de kurduğu Naşit Tiyatrosu, bir süre sonra dağıldı.
1963-1975yılları arasında Gazanfer Özcan-Gönül Ülkü tiyatrosunda yer aldı.
1970'li yıllara kadar tiyatroya daha çok ağırlık veren Naşit, 1976'da "İşte Hayat" adlı filmdeki rolüyle Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı.
Eşi Ziya Keskiner'in 1982'deki ölümünün ardından 16 Eylül 1983'te Cemal İnce ile evlendi.
Uykudan Önce ve "kuzucuklar" dönemi
1980'de TRT Ankara Televizyonu prodüktörlerinden İlhan Şengün'ün yapımcısı olduğu "Uykudan Önce" adlı çocuk programını sunarak, "masalcı teyze" diye anılmaya başladı. "Ayşe, Ahmet, Ali, Nalan, Jale..." Her program başında farklı isimler sayarak çocukları ekran başına çağıran Adile Naşit, bu programda çocuklara "kuzucuklarım" diye seslenmesiyle dikkat çekti.
Daha çok Ertem Eğilmez ve Kartal Tibet filmlerinde rol alan sanatçının, Münir Özkul ve Kemal Sunal ile oynadıkları filmler halen en çok izlenen yapımlar arasında yer alıyor.
"Hababam Sınıfı"
Tiyatro ve sinemada canlandırdığı tiplemeler, kendine has üslubu ve kahkahası, onu Türkiye sinemasının unutulmaz isimleri arasına yerleştirdi.
Adile Naşit canlandırdığı anne karakterleri nedeniyle 1985'te "Yılın Annesi" seçildi.
11 Aralık 1987'de doğduğu şehir İstanbul'da, 57 yaşındayken hayata gözlerini yumdu. Kalın bağırsak kanseri sonucu hayatını kaybeden Naşit'in cenaze töreni 13 Aralık 1987'de Şişli Camisinde düzenlenen törenin ardından Karacaahmet Mezarlığı'na toprağa verildi.
"Hisseli Harikalar Kumpanyası",1980
"Seyircisini yaratmayı başardı"
Sibel Öz, Adile Naşit'in hayatını anlattığı "Oyuncu- Yeşilçam Yıldız Sisteminde Bir Anti Yıldız" kitabında şöyle diyor:
TIKLAYIN - "Adile Naşit Hepimizdi, Bu Yüzden Çok Güzeldi"
"Hiç başrol oynamasa da yıldız sisteminin dışında bir 'anti-yıldız' olan; 'çarpık bacakların ve bücür boyunla asla başarılı olamazsın' denilse de önce kendini, sonra seyircisini yaratmayı başaran; hafızalarda anne rolleriyle yer etmesine rağmen aslında 'başka türlü' bir oyuncu olabilen Adile Naşit."
"Ne Türk, ne Ermeni, ne de Rum"
Öz, kitabıyla ilgili olarak bianet'e verdiği röportajında anne tarafından Rum-Ermeni olan Adile Naşit ile ilgili olarak şunları söylemişti:
"Adile Naşit, tıpkı hayattaki duruşu gibi, ne sadece Türk'tü, ne sadece Ermeni'ydi, ne de sadece Rum'du. Adile Naşit hepsiydi, bu yüzden hepimizdi. Bu yüzden çok güzeldi."
Rol aldığı bazı filmler
"Yara" (1947), "Lüküs Hayat" (1950), "Oh Olsun" (1973), "Canım Kardeşim" (1973), "Mavi Boncuk" (1974), "Bizim Aile: Merhaba" (1975), "Hababam Sınıfı" (1975), "Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı" (1975), "Süt Kardeşler" (1976), "Hababam Sınıfı Uyanıyor" (1976), "Tosun Paşa" (1976), "Gülen Gözler" (1977), "Neşeli Günler" (1978), "Gırgıriye" (1981), "Hababam Sınıfı Güle Güle" (1981), "Buyurun Cümbüşe" (1982), "Adile Teyze" (1982), "Şıngırdak Şadiye" (1982), "Kuzucuklarım" (1986), "Aile Pansiyonu" (1987)."
Münir Özkul-Adile Naşit, "Neşeli Günler", 1978.
(AÖ)
Kaynak: AA
