Lebnanews'ta yazan Dimi Reider, Milgchup'la hapse girmesinden hemen önce 7 Ağustos Pazar günü, saldırılara karşı gösteriler sorasında konuştu.
Ordunun hangi bölümünde yer alıyorsun?
Sıradan bir muharip piyade biriminde.
Askere alınmayı reddetmeye ilk ne zaman karar verdin?
Daha fazla görev yapmayı reddetmeye İsrail Savunma Kuvvetleri'ndeki görevim sırasında karar verdim. İşgal altındaki Filistin topraklarına dönmeyecektim; bu benim için çok netti. Bu savaşta hizmet etmeyi reddetmek benim için işgal altındaki Filistin topraklarına dönmeyi reddetmek kadar doğaldı.
İsrail kamuoyunun bu savaşa yaklaşımı Filistin'in işgaline yaklaşımından farklı mı?
Her şeyden önce, savaş yanlısı hassasiyetler ve medyanın coşkusu kesinlikle etkisini gösterdi. Toplum bu çağrıları hiçbir kaygı, kuşku duymadan takip ediyor. Hatta kendini solda gören insanlar bile, benim kendi ailem gibi.
İnsanlar Lübnan'da görev yapmaya işgal altındaki Filistin topraklarında görev yapmaktan daha mı çok istekli?
Kesinlikle. Şu an biz konuşurken, yakın bir arkadaşım birliğiyle birlikte Lübnan'da. İsrail egemenliğinin ihlalinin, sınırın öte yanından gelen saldırının unutulmaması gerek; bunların hepsi çok sorunlu. Ancak, bizim büyük resmi görmemi gerek; büyük resim de Lübnan'ın konuşmamız gereken bir ülke olduğu. Bütün bunları sona erdirmek için ufacık bir umudumuz dahi varsa, Lübnan'la konuşmalıyız, hatta Hizbullah'la da konuşmalıyız. Bunun gerçekten mümkün olduğuna inanıyoruz: Lübnan'ın doğru dürüst egemenliğinin, Lübnan'la bir barış anlaşmasının, Tanrı biliyor ya, bir şekilde Suriye'yle ve Filistinlilerle barış anlaşmalarına bağlı.
İsrail'de sol savaşa nasıl tepki veriyor?
Bütün solun adına konuşmak istemem; yine de gerçek sol buradaki, bu gösterideki insanlar. Üzücü bir şey bu, İsrail solundaki insanlar savaşa karşı gösteri yapmak için savaş kayıplarını görmeyi bekliyor.
İsrailli kayıplar mı?
Yani, diğer kayıplar umursamıyorlar demek istemem, ama İsrailli kayıplara karşı daha büyük hassasiyet var; çok acı bir şey bu. Ancak yine de, bize katılan insanların sayısının her hafta arttığını görüyoruz. Bu süregiden savaşın bir parçası: İnsanlar yanılsamalarından ayılmaya başlıyor.
Hapishanede ne kadar kalacağını düşünüyorsun?
Olabildiğince az, belki bir ay kadar. O zamana kadar savaş bitmemiş olursa, ülkeyi terk edeceğim. Bu yıl Almanya'da çalışmayı planlıyordum zaten.
Okurların bazıları sana yazmak isteyecektir. Sen de hapiste olduğun için yanıt veremeyeceksin. Şimdi söylemek istediğin bir şey var mı?
Hizmeti reddetmeden önce, dünyadaki arkadaşlarıma, Almanya'ya, İtalya'ya, ABD'ye, hatta Japonya'ya e-posta mesajı attım. Ne yapacağımı anlattım; bana verdikleri harika desteğe teşekkür ederim. Neredeyse aynı anda sayısız dayanışma ve cesaret verici mesaj aldım. Bu bizim için çok önemli: Biz her şeyi kendi başımıza yaptığımızı düşünüyor olabiliriz, ama uluslararası destek harika bir şey; bizi destekleyen herkese minnettarım. (DR/TK)
* Zohar'a ve diğer retçi arkadaşlarına İnternet üzerinden mektup göndermek için şu adresleri kullanabilirsiniz:
http://july2006.forumco.com/topic~TOPIC_ID~38.asp
Bütün mektuplar, bastırılıp 6 numaralı hapishaneye gönderiliyor.
* Reider'in röportajını Tolga Korkut yeniden düzenleyerek Türkçeleştirdi.
