Medellin'de kimi çocuklar silah seslerini duymamak için viyolonsellerini ya da kemanlarını en yüksek perdeden çalarlarken onlarla aynı yaşta başka çocuklar kenar mahallelerde silahlarını ateşliyorlar.
San Andrés'te çocuklar Bautist Kiliselerinde İncil'i koro halinde şarkı söyleyerek öğreniyorlar; Bogotá'da binlerce çocuk salt karınlarını doyurabilmek için trafik lambalarında cambazlıklar yapıyor ve geceleri kartonculuk oynuyor ya da gün ışığından kaçıp kentin güneyindeki kömür ocaklarından kömür çıkarıyor; başka başka yalnızlık ve soğuktan yıkılmış çocuklar, ciğerlerini mahveden 'uhu'ya sığınıyorlar.
Cartagena'da, Nelson Mandela mahallesinde 10 yaşındakiler anne babasına yemek götürmek için sokaklara dökülüp dondurma satıyorlar, bir yandan da şampiyon boksörlük rüyaları görüyorlar; Barranca'da büyüklerin borulara açtıkları deliklerden çaldıklarından arta kalan petrolü su kabağından yaptıkları taslarla toplamaya çalışıyorlar.
Uraba'da, ergenlik çağına gireyazdıklarında, paramiliterlerin Elmer Cárdenas Bölüğü onları savaşa talim ettiriyor: bir toprak tünelden -ölüm tüneli- geçiyorlar, çıkıyorlar -gözlerinde yalnızca korku- ama sadece ellerinde tahta tüfeklerle dikenli tel örgülerin altından geçmek için; evet çıkıyorlar, çıkıyorlar da Bagadó'da gerillanın devşirdiği demirden silahlarını ateşleyen başka çocukları öldürmeye çıkıyorlar.
Cundinamarca bölgesinde, Gutierrez köyünde bir kız çocuğu kendi düzenini kurmak için köye ilk kez ayak basan bir askere kötü kötü bakıyor ve Putumayo'da bebekler gerillaların postalları arasında büyüyorlar; Caquetá'da gençler dans edip eğlenmek için tepeden tırnağa silahlarını kuşanıyorlar ve Cali'de taş fırlatarak çatışıyorlar özel polis timleriyle; başka çocuklar kayıp -ertelenmiş ölüm- ağabeylerine ya da kaçırılan ebeveynlerine ağlıyorlar.
Orito'da nehirler, ağır akan kan ya da ham petrol dereleri; Antioquia bölgesinde, San Lorenzo'da köyler, kasabalar gaz bidonlarından imal edilmiş bombalarla yerle bir ediliyor; Bolivar bölgesindeki Arenales ise "made in USA" bombalarla; Cauca bölgesinde, Silvia'da topraklarını savundukları için katledilen yerlilerin etrafında kırmızı atkılar, mor çizgili ponçolar, siyah bereler dolanıyor; en kârlı ticaretin cenaze evi işletmek olduğu San Carlos'ta gerilla saldırılarından sonra cesetler büyük yük kamyonlarıyla toplanıyor; La Macarena'da "at arabaları" artık çuval değil siyah, kırmızı, mavi tabut taşıyor.
Quindio bölgesinde, Córdoba kasabasında, Caqueta'da Florencia kentinde çocuklar mayınların kopardığı kollarına bacaklarına ağlıyorlar; ve her salı günü Bogotá'da, Askeri Hastane'nin terasında sakat askerler koltuk değnekleriyle futbol oynuyorlar; Cúcuta sokaklarında Orlando Quintero gibi ölen birçok kişi sessizce katillerinin izini bırakıyor.
Cacarica'lı çocuklar nehirlerine döndüler ama paramiliterlerin kurşunlarıyla delik deşik olan ölülerine ağlamak için; gerillanın paramiliterlere saldırısından sonra insanlar Bojayá'dan Nuh'un Gemisi adlı bir tekneye binip kaçıyorlar; bir köylü bir muz ağacının gölgesinde müşterisinin saçını keserken, Valle de Cauca bölgesinde, El Boqueronlu siyah çocuklar -Naya'dan, köylerinden sürülmüş-, beyaz bayraklar üretiyorlar, kimileri de acılarından kurtulmak için topaç çeviriyorlar ya da kim başını kovadaki suyun içinde daha uzun süre tutacak diye bahse giriyorlar, sanki 'denizaltı' işkencesine alıştırma yapar gibi; son olarak, uçlarında bayrak asılı iki sırığın arasından bir tavuk uçuyor ve çocuklar, ucuz oyuncak, sırıklara tırmanıyorlar.
İşte, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Yüksek Komisyonu'nun Kolombiya Bürosu ve Fundación Dos Mundos'un örgütlediği bir fotoğraf yarışmasından seçilmiş ve muhteşem bir baskıyla sunulmuş yaşadığımız -ve istatistiklerle, vaatlerle örtmek istedikleri- yürek parçalayan savaşın görsel tanıklığı. Bunu bir yıl sonu armağanından çok, bizi paramparça eden silahlı çatışmaya karşı bir haykırış olarak kabul ediyorum.
* Alfredo Molano Bravo'nun yazısını Peral Bayaz Türkçeleştirdi.
1) Kolombiya'nın kuzey doğusunda, La Guajira bölgesinde yaşayan yerliler.
2) Sierra de Santa Marta dağında yaşayan yerli kabilelerden biri
3) Medellín ve çevresinde yaşayanlar için kullanılan lakap.
