Hollanda'da ücret karşılığı çalışanların yüzde 38,7'si yarı zamanlı çalışıyor, bu oran Avrupa Birliği'nde sadece yüzde 14,2. Kadın çalışanların ise yüzde 61,7'si yarı zamanlı çalışıyor, Avrupa Birliği genelinde bu oran yüzde 25,5. Hükümet bunu iş yaratmak ve daha uzun saatler işyerlerinin açık olması için bir fırsat olarak görüyor.
2001 yılında yürülüğe giren İş ve Bakım Kanunu; 16 haftalık ücretli annelik izni, 2 günlük ücretli babalık izni ve (Ocak 2009 itibariyle) 26 haftalık yarı zamanlı ücretsiz ebeveyn izni öngörüyor. Evlat edinme ve çok sayıda doğum durumlarında farklı izin hakları da var.
Çocuk bakımı dışında, ev ve aile üyelerinin bakımı için de ücretli acil izin ve ücretli kısa süreli bakım izni veriliyor. Ayrıca bakım hizmetlerini görmek veya eğitim amacıyla kariyere ara verilmesini sağlayan finansal düzenlemeler var.
Çocuk Bakımı Kanunu'na göre çocuk bakımı sektörü arza değil talebe göre finanse ediliyor. Çalışan ebeveynler çocuk bakımı hizmetleri için ödedikleri miktarı direk işverenlerinden ve devletten geri alıyorlar.
İşverenlere çocuk bakımına katkı yapma zorunluluğu Ocak 2007'de getirildi. İşverenler bakım masraflarının 1/3'ünü ödüyor.
Düşük gelir seviyesinde; devlet kalan masrafların neredeyse tümünü karşılıyor, çocuk bakımı faturasının yüzde 63,2'sini geri ödüyor. Böylece (Yüzde 100 - 33,3 işverenden - 63,2 devletten) ebeveynlerin ödemesi gereken miktar faturanın yüzde 3,5'i oluyor. (EZÖ)
* Bu haber Kadının İnsan Hakları-Yeni Çözümler Derneği (KİH-YÇ) ve Kadın Emeği ve İstihdamı Girişimi Platformu (KEİG) ortaklığında gerçekleştirilen "İstihdamda Toplumsal Cinsiyet Eşitliğine Doğru: İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Politikaları" Konferansı dosyasından birebir alıntılanmıştır.
