* Masalın Türkçesine buradan ulaşabilirsiniz.
Hebû tune bû. Rojek ji rojan gur, rovî û kêvroşk bûn heval û ji xwe re li çiyayan geriyan. Ji nişke ve berf bariye û venegeriyane ketine şikeftekê. Berf pir bariye û ew birçî ketine lê tiştekî xwarinê li derdora wan tunebuye. Piştre ji hev re nihêrîne û gotine:
"Em navê xwe bêjin, navê kî nexweşik be, em wî bixwin..."
Gur destpê kiriye:
"Ez gur im; diranên min tûj in, ji bo rojên reş ez amade me..."
Dora roviyê hatiye û ew jî gotiye:
"Ez rovî me; qenc im, axayê gund im, dêla min bilind e, diçim çiyayan, firdikên darên beruyan dixwim..."
Dora kêvroşk hatiye û ew jî gotiye:
"Ez kêvroşk im; germa rojê me, kumik im..."
Gur u rovî li hev nêrîne û gotine:
"Ev çi nav e? Emê te bixwin."
Dest bi xwarina kêvroşkê kirine. Rovî gur xapandiye çend hestî ji xwe re veşartiye. Dema birçîbûnê piço piço xwariye. Wexta gur dipirsiya rovî gotiye:
"Ez destê xwe dixwim. Gur jî dest bi xwarina destê xwe kiriye. Rovî dîsa birçî buye û dengê xirte xirta xwarina wî hatiye. Gur dîsa pirsiye:
"Tu çi dixwî?"
Rovî vê carê gotiye:
"Piyên xwe dixwim."
Gur jî dest bi xwarina pîyên xwe kiriye. Roj derbas bûne lê berf nesekiniye. Ji rovî carekî din dengê xwarinê hatiye û gur dîsa pirsiye:
"Tu çi dixwî?"
Rovî vê carê gotiye:
"Ez çavên xwe dixwim."
Û gur jî çavên xwe xwariye. Di dawiyê de gur weke kundirekî li ortê maye û rovî ew jî xwariye... Piştre bihar hatiye û rovî derketiye derve. Gotiye:
"Ez rovî me; axayê gund im, guran û kêvroşkan dixapînim."
Ruyên roviyan reş in, ji ber ku guran xapandine.
Çîroka min ji te re xweş, ka qatek zebeş?
Masalın Türkçesine buradan ulaşabilirsiniz.
