a) Gerçek kişi ise adı ve soyadını, tüzel kişi ise unvanını,
b) Tebligat adresini,
c) Elektronik iletişim adresini,
ç) Vergi kimlik numarasını, bir sicile kayıtlı ise sicil numarasını,
d) Sunduğu hizmet bir merciin iznine veya denetimine tabi bir faaliyet çerçevesinde sunuluyor ise yetkili denetim merciine ilişkin bilgileri,
bilişim ağı üzerinde kendi içeriklerinde hazır bulundurmakla yükümlüdür.
Böyle bir düzenleme ile hangi bilgilerin bilişim ağı üzerinde niçin bulunması gerektiği madde gerekçesinde açıklanırken; Avrupa Birliğinin 2000/31 sayılı e-ticaret direktifinin 5 inci maddesine dayandırılmıştır. Direktife göre; üye ülkeler, hizmet sağlayıcılarının bu bilgilere kullanıcılar ve yetkili makamların kolaylıkla erişimlerini temin etmelerini sağlamakla yükümlü tutulmuşlardır. Sayılan bu yükümlülükler örneğin; Alman Kanununun 6 ncı, 2004 tarihli Fransız Dijital Ekonomide Güven Kanununun 43-10 uncu maddesinde de yer almaktadır.
Tasarının 7 inci maddesiyle içerik sağlayıcıya "Özel bilgilendirme yükümlülüğü" getirilmiştir: Avrupa Birliğinin 2000/31 sayılı e-ticaret Direktifinin 6 ncı maddesi ile uyumlu olarak düzenlenen bu maddede, ticari nitelikteki bilgi toplumu hizmetlerinin taşıması gereken asgari özellikleri belirlenmiştir. Maddeye göre; "İçerik sağlayıcı, içeriğin bir mal veya hizmetin satımına yönelik olması halinde aşağıdaki bilgileri hazır bulundurmakla yükümlüdür:
a) Gerçek kişi ise adı ve soyadı, tüzel kişi ise unvanı veya başka bir ülkede ise içerikle amaçlanan yerdeki temsilcisinin kimlik, tebligat adresi ve diğer iletişim bilgileri,
b) Mal veya hizmet satışı yapılacaksa bunların bedeli, vergi ve gönderme de dahil bütün masrafların bedele dahil olup olmadığı,
c) İcap ve fiyatların geçerlilik süresi,
ç) Sözleşme kurulması halinde sözleşmeden cayma ve fesih hakkı ile ilgili bilgiler,
d) Mal ya da hizmetlerin ayıplı çıkması halinde ayıp ihbarlarının nasıl yapılacağı,
e) Vergi kimlik numarası, bir sicile kayıtlı ise sicil numarası,
f) Sunduğu hizmet bir merciin iznine veya denetimine tabi bir faaliyet çerçevesinde sunuluyor ise yetkili denetim merciine ilişkin bilgiler.
7 inci maddesinin (2)inci fıkrasındaki düzenlemeyle; içerik sağlayıcı, kendisi ile iletişim kuran kimselerin bilgilerini gizli tutmakla yükümlüdür ve bu bilgileri, bu kimselerin açık onayı olmaksızın üçüncü kişilere iletemez ve başka amaçlarla da kullanamaz.
Avrupa Birliğinin 95/46 sayılı Veri Koruma Yönergesi ve 2002/58 sayılı Elektronik Haberleşmede Kişisel Verilerin İşlenmesi ve Gizliliğin Korunması Direktifinin 5 inci maddesine paralel olarak; içerik sağlayıcı, kendisi ile iletişim kuran kimselerin bilgilerini gizli tutmakla yükümlü kılınmıştır. Bu bilgileri, bu kimselerin açık onayı olmaksızın üçüncü kişilere iletemeyeceği ve başka amaçlarla kullanamayacağı hükme bağlanmıştır.7 inci madeninin (2) inci fıkrasındaki bu düzenlemede Direktife uygundur.
Tasarının 9 uncu maddesi; "Erişim sağlayıcının yükümlülükleri" başlığı altında bir düzenleme öngörmektedir. Yükümlülüklerle ilgili olarak nelerin bildirileceği yine Yönetmelikle belirlenecektir. Madde 9 ile erişim sağlayıcının faaliyete başladıktan sonra en geç iki ay içinde bu durumu Telekomünikasyon Kurumuna bildireceği hükme bağlanmış ve bu bildirim erişim sağlayıcı bakımından bir yükümlülük olarak öngörülmüştür.
Bu maddenin gerekçesi ise; yıllardan beri yaşanan bir başka gerçeği dile getirmektedir. Madde gerekçesine göre; bilişim ağları üzerinde veya bilişim ağları yoluyla işlenen suçların soruşturulmasında ve erişimin engellenmesi tedbirlerinin uygulanmasında erişim sağlayıcılarına ulaşmanı çok önemli olduğu vurgulanmıştır.
Yine uygulamada özellikle erişim sağlayıcılarına ulaşım konusunda büyük sıkıntılar yaşanmakta ve hatta halen kaç erişim sağlayıcının hizmet verdiği tam olarak bilinmemektedir. Maddenin bu düzenlemesiyle bu konuda yaşanan sorunların ortadan kaldırılması amaçlanmaktadır. Ayrıntıları Yönetmelikte belirlenmek üzere; böyle bir düzenleme ile "erişim sağlayıcıların" kim olduğu bilinir hale gelecek ve sonuçta hukuka uygun olan bir engelleme için, öncelikle erişim sağlayıcılara ulaşmak mümkün olabilecektir.
Tasarıdaki madde gerekçesine göre; 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 14 üncü maddesi hükmü dikkate alınarak "Yabancı hizmet sağlayıcı"ların durumu düzenlenmiştir. Tasarının 10 uncu maddesinin (1) inci fıkrasına göre; "Yabancı bir ülkede kurulu hizmet sağlayıcının hukukî sorumluluk ve yükümlülükleri uluslararası antlaşmalarla belirlenir." (2) inci fıkraya göre; "Uluslararası antlaşmanın bulunmaması hâlinde karşılıklılık ilkesi uygulanır." (3) üncü fıkraya göre; "Yabancı bir ülkede kurulu hizmet sağlayıcısı tarafından verilen hizmetlerin Türkiye'de kurulu bir hizmet sağlayıcı tarafından da yüklenilmesi durumunda, bu hizmetin yürütülmesinden doğacak zararlardan Türkiye'deki hizmet sağlayıcısı da müteselsilen sorumludur." (Fİ/EÖ)
