Türkiye’de tiyatro ve sinemaya yönetmenlikten senaristliğe farklı düzeylerde katkıda bulunan Başar Sabuncu hayatını kaybetti.
Sabuncu özellikle Çıplak Vatandaş, Asılacak Kadın, Zengin Mutfağı, Kupa Kızı gibi filmleriyle tanınmıştı.
Tiyatro tutkusu
1943’te, İstanbul'da doğan Başar Sabuncu Saint Joseph Lisesi'ni bitirdikten sonra Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne girdi, sonra eğitimini İstanbul Üniversitesi Fransız Dili ve Edebiyatı’nda sürdürdü. Fakat sonunda eğitimini yarıda bırakarak tiyatroyla ilgilenmeye başladı.
İlk oyunu Kargalar, 1962'de Devlet Tiyatrosu'nca sahnelendiğinde 19 yaşındaydı.
TRT Ankara Radyosu’nun tiyatro bölümünde çalıştığı yıllarda İlyada, Don Kişot, Goriot Baba gibi önemli tiyatro eserlerini radyo için oyunlaştırdı.
12 Mart
Yönetmen olarak çok sayıda radyo oyununa imza attıktan sonra 12 Mart Darbesi’nin ardından Fransa’da yaşamaya başladı.
Türkiye'ye döndükten sonra İstanbul Şehir Tiyatroları'na girdi, Üsküdar ve Fatih sahnelerinin sanat yönetmenliği yaptı, Nazım Hikmet'i yeniden Şehir Tiyatrosu’na soktu.
12 Eylül
Türkiye bir başka darbe dönemine girdiğinde, 12 Eylül’ün yarattığı tahribatın simgelerinden 1402 sayılı yasa uyarınca görevine son verildi.
Özel tiyatrolarda çalışan Sabuncu bu dönemde Kaldırım Serçesi, Şvayk Hitler'e Karşı gibi çok beğenilen tiyatro oyunlarını sahneledi.
Aydınlar Dilekçesi davasında yargılandı.
Şehir Tiyatroları'na dönüşü yasal bir mücadelenin sonucunda 1988’de oldu. Ayrıca Devlet Tiyatroları’nda da çalıştı. 2004’te yönetimle yaşadığı sorunlar sonunda Şehir Tiyatroları’ndan ayrıldı.
Sabuncu tiyatro yaşamı boyunca yaptığı çevirilerle birçok oyunu Türkçeye kazandırdı.
Sinema
Sinemaya ağırlık verdiği dönem daha çok senaryo çalışmalarıyla başladı. 1986 yapımı yönetmenliğini yaptığı Asılacak Kadın hem seyirciden hem eleştirmenlerden beğeni topladı. Yine aynı yıl çektiği Kupa Kızı da onu seyircinin aklına kazıdı.
Kaçamak, Zengin Mutfağı, Çıplak Vatandaş, Yolcu seyirciyle kurduğu ilişkiyi geliştirdiği ve sinemada kendine edindiği yeri sağlamlaştırdığı yapımlar oldu.
1988'de Londra'da British Film Institute; 1991'de Paris'te Fransız Sinematek'i; 1992'de Montpellier Festivali adına tüm filmlerinin gösterildiği saygı haftaları düzenledi. (YY)
