Galatasaray oturmaları etiketli haberler

Cumartesi Anneleri/Cumartesi İnsanları 500 haftadır kayıpların akıbetinin açıklanıp faillerin yargılanması talebiyle meydanda. 500 haftadan görüntüler, sesler ve fotoğraflarla bir video hazırladık.

Cumartesi Meydanı'nda ikinci kez toplanmaya nasıl karar verildi, ara vermeye neden olan polis şiddeti bu kez nasıldı, katılımcılarda farklılaşma oldu mu, kamuoyu desteği değişti mi? Cumartesi İnsanları'ndan Sebla Arcan anlatıyor.

Hakikat Adalet Hafıza Merkezi'nin verilerine göre zorla kaybedilen 253 kişiye ait yargı süreci iç hukukta ağırlıklı olarak soruşturmaların sürüncemede bırakılmasıyla karşılaştı. AİHM'e taşınan 91 dosyanın yüzde 78'inde ise Türkiye hakkında ihlal kararı çıktı.

Bir şeyler yapmalıyız, bir şeyler yapmalıyız... Birisi “oturalım” dedi, diğeri “Galatasaray” dedi, bir diğeri, “her hafta” dedi, bir diğeri “sessiz olsun” dedi. 27 Mayıs 1995'te gittik, Galatasaray'a oturduk.

Rosa 95 yaşında, Arjantin büyükannelerinden; 37 yıldır Cunta'nın kaybettiği kızının ve tüm kayıpların peşinde. Seslerini duyurmak için dünyayı dolaştı, 1998'de İstanbul'da Galatasaray'da oturanlar araasında da yer aldı.

Galatasaray Meydanı yaşamımızdaki, ülkedeki, boğazımızdaki düğümleri çözecek kocaman bir düğüm gibi. Yeter ki seslerini duyalım. Öyleyse önce anlatmalı.