Meçhul Öğrenci Postası

Dicle Üniversitesi öğrencisi Zeynep Altınkaynak ve Zeliha Yılmaz Mardin Cezaevi'nden yazdı.

Tutukluluğumuzun ikinci ayını devirdik ve neden burda bulunduğumuza dair öne sürülen argümanları sorguluyoruz kendimizce. Bunlardan biri de sağlıktaki çürümeyi dile getiren bu alanda mücadele yürüten, yasal bir kurum olan SES Sağlık Emekçileri ve Sosyal Emekçiler Sendikası'na bağlı öğrenci komisyonu.

PKK örgütüne üye olmak ve aynı örgütün propagandasını yapmaktan yargılanıyorum. Hiçbir somut delil olmadan bir gizli tanığın sadece sözlerine bakılarak içeride tutuluyorum.

21 Eylül 2010 tarihinde 12 yıl, 11 ay hapis ve 8.320 TL adli para cezası verildi. Gözaltına alınmam, tutuklanmam ve ceza almam sadece polis ifadesi üzerine oldu.

Cezaevine gelene kadar 15 yıla kadar saydım. Koğuşta daha sakin bir kafayla bakınca 18 yıl olduğunu gördüm. Tek bir eylemden yargılanıp da örgüt üyesi olmadan 18 yıl alan çok nadir insanlardanım sanırım.

Biri aleyhime ifade vermiş. Şarışın, Vanlı Yunus diye birinin kendisini dağa göndermeye çalıştığı gibi ipe sapa gelmeyen bir sürü şey söylemiş. Buna dayanarak tutuklandım. Ama ben Vanlı değil, Urfalıyım, sarışın değil esmerim.

On yılın altında ceza almak istisna gibi. Bir öğrencinin bu kadar ağır cezaları hak edebileceği "suç"u ne olabilir? Basın açıklaması mı? Demokratik ölçülerdeki protestolar mı? Boykotlar mı?

Şu an Ceyhan M Tipi Cezaevinde yatmaktayım. Hakkımda şu an sekiz ayrı dava bulunuyor. 3. sınıfta olmam gerekiyordu ancak bir yılım cezaevlerinde geçti.

Mardin-Nusaybin de akrabalardayken alındım. Hikâye bundan ibaret: 10 aydır tutuklu bulunmaktayım. Devlet bana "suç" arıyor:) Doğal olarak zorlanıyor.

Sağlık alanında yıkım projesi fütursuzca uygulanırken TTB'nin Tıp Öğrencileri Kolu'nun buna sessiz kalması düşünülemezdi. Nitekim 13 Mart "Çok Ses Tek Yürek" mitinginde yaklaşık beş bin sağlık öğrencisi sokaktaydı.

Sınavlara girmek istedim. Okul bu isteğimi sınav için okula götürülmem şartıyla kabul etti. Ancak hapishane okula götürülmem için ring aracının yakıt parasını ödemem gerektiğini belirtti.

Hepimizin ortak suçlanması örgüt propagandası ve örgüt adına suç işlemek. Kanıt olarak 1 Mayıs, Halepçe Katliamı, Newroz için yapılan basın açıklamaları ve orada çekilen fotoğraflar gösteriliyor.

Bir çoğumuz öğrenci derneği çalışanı - yöneticisi veya BDP çalışanı- yöneticisiyiz. Kendi aramızda yaptığımız dernek ve partilerin yasal çalışmalarıyla ilgili telefon görüşmeleri ve katıldığımız bazı yasal basın açıklamaları suç olarak önümüze getirildi.

Eğitim hakları gasp edilen bizler maalesef devlet tarafından tecavüzcü, gaspçı gibi göstriliyoruz. İddianamelerimizde suç teşkil edebilecek hiçbir delil yok; birden fazla basın açıklamasına katıldığımız için örgüt üyesi olarak yargılanıyoruz.

Dosyamda hiçbir somut delil olmadığı halde 17 aydır tutuklu yargılanıyorum. İlk gözaltına alınırken, Erciş emniyeti polisleri cebir kullanarak üzerimize atılı suçları kabul etmemizi istediler.

Bizler "dışarı çıkalım da, ne olursa olsun" demiyoruz. Onurumuzun incinmemesi gerekir. İşte, "bunlar öğrencidir, öğrenim hakları ellerinden alınmış, bunlar bir şey yapmamış, bunlar masum..." demek bizleri üzer.

Mahkemede de anadilimiz olan Kürtçe'de savunma yapmak istediğimiz için tutuklu olma durumumuz devam ediyor. Üç duruşma geride bıraktık ve halen savunmam alınmış değil.

Emniyette bir amirin "Bunları hastaneye götürün ondan sonra ne yaparsanız yapın" şeklindeki talimatı üzerine elime kelepçe takıp hastaneye götürdüler.

2 Mayıs 2011'de mahkemece tutuklanıp cezaevine gönderildim. Hakkımda okulda da soruşturma açılmış. 2012 - 2013 eğitim yılının güz ve bahar dönemlerini kapsayan uzaklaştırma cezası verilmiş. Gerekçe: Devamsızlık.

Okumaya, okula çok bağlı bir öğrenciydim. Ancak son 3-4 yıl içinde, gerek dışarıda gerekse cezaevinde yaşadığım olaylar sonrası bağlılık ve isteğin yerini büyük bir soğukluğun ve beklentisizliğin aldığını söyleyebilirim. Okuldan atılmayı çok sorun yapmıyorum.